Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
301
“Ἁγι-Νικόλας μὲ χωρὶς
αἰτία κι’ ἀφορμὴ θαρρεῖς
λείπ’ ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς τόπους;
Παρὰ σκυφτὸς ἐδὼ μ’ ἑμᾶς,
προκρίν’ ἐκεῖνος τὰς τιμὰς
ποῦ παίρν’ ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους.
“Σὲ κάθε τέμπλος π’ ἀπαντᾷ
στήνει τὸν θρόνο του κοντὰ
στοῦ γυιοῦ Σου τὴν μητέρα!
Κ’ οἱ ναύταις, ὅταν κονδυλοῦν,
σ’ ἐκεῖνον κράζουν καὶ λαλοῦν
τὸ Τὴν τιμιωτέρα!
“Κ’ ἐνῷ ἡ φτώχεια δὲν ’μπορεῖ
γιὰ μᾶς νὰ κάψ’ ἕνα κερὶ
καὶ δυὸ κουκκιὰ θυμιάμα,
αὐτὸς συχνὰ πυκνὰ πουλεῖ,
ἀπ’ τὴν περίσσεια τὴν πολλή,
χρυσὸ τὸ κάθε τάμα!
“Νοεῖς βεβαίως, πῶς αὐτὰ
τὴν Πίστη βλάπτουν δυνατὰ
καὶ τὴν Ἁγιωσύνη.
Ἐνῷ δὲν ἔπρεπε, φρονῶ,
νὰ λείπ’ ’ως κι’ ἀπ’ τὸν οὐρανὸ
ἡ κοινοκτημοσύνη!
