Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/290

278

ΑΙ ΝΗΡΗΪΔΕΣ.

(Παρὰ τῳ ἑλληνικῷ λαῷ τῆς Θρᾴκης.)

Κοιμᾶτ’ ὁ Ζέφυρος σιγῶν,
τὸ δάσος ἡσυχάζει.
Σελήνη διὰ τῶν φηγῶν
καὶ τῶν δρυῶν αὐγάζει.
Καὶ τοῦ βουνοῦ τὴν ἀτραπὸν
ὁτὲ τὸ φῶς της χαρωπὸν
εἰς τ’ ὄμμ’ ἀποκαλύπτει,
ὁτὲ σκιὰ τὴν κρύπτει.

Λαθραῖον ῥῖγος προξενεῖ
κωφὸς ἀστὴρ διᾴττων·
Ἡ γλαὺξ ἀπαίσια θρηνεῖ
ἐπὶ πετρῶν ἀβάτων.
Κι’ ὁ καταρράκτης ἀπ’ αὐτῶν,
παφλάζων, βρέμων καὶ κροτῶν,
τινάσσεται κι’ ἀφρίζει,
καὶ πίπτει καὶ βομβίζει.