Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/265

253

Η ΜΑΓΙΣΣΑ.

ΤΗι ΜΟΥΣΟΤΡΑΦΕΙ ΚΥΡΙΑι Α. Μ. ΚΟΡΙΑΛΕΝΙΟΥ.

(Προς ἀνάμνησιν καὶ κατὰ τὸν ἦχον τῆς “Βαρκαρόλας”.)

’Ψηλὰ βουνὰ καὶ θάλασσαις
διαβάτης ταξιδεύει—
Ποῦ ’πάγει; Τί γυρεύει;
—Ὠϊμένανε, ὠϊμένανε!
Ἐχάθ’ ἡ ἀδερφούλα του,
τὴν ἔκλεψαν οἱ μάγοι,
γιὰ νὰ τὴν εὕρῃ ’πάγει—
Ὠϊμένανε, ὠϊμέ!

Μικρὸ παιδὶ ’ξεκίνησε,
τὸν ’γέρασαν οἱ δρόμοι,
δὲν τὴν εὑρῆκ’ ἀκόμη—
Ὠϊμένανε, ὠϊμένανε!
Ταὶς χώραις ὅλαις ’γύρισε,
στῆς γῆς τὴν ἄκρη φθάνει,
ἐκεῖ τὸν δρόμο χάνει—
Ὠϊμένανε, ὠϊμέ!