Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
210
Δὲν τὰ ψάλλουν ᾑ κοπέλαις,
ὁ λαὸς δὲν τὰ λαλεῖ·
ὁ μπακάλης θὰ πουλῇ
μέσ’ στὰ φύλλα σου σαρδέλλαις.
Κι’ ἂν τὸ πρᾶμμα ποῦ παθαίνεις
ἦν’ ἀρρώστια στὰ μυαλά,
ποῦ σὲ βάζει καὶ καλὰ
νὰ λαλῇς νὰ μᾶς κουφαῖνῃς,
Νά, γιὰ συνδρομὴ γενναία,
μιὰ χρυσὴ παραγγελιά:
Πάντα καῖγε τὰ παλῃά,
ἅμα στιχουργεῖς τὰ νέα!
