(ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.)
Τοῦτος κλαί’ καὶ μουρμουρίζει,
σὰν μπαμπόγρῃα γρυνιάρα·
τοῦτος δός του χαχανίζει,
σὰν νὰ τοὖρθε κουταμάρα.
Κ’ ἕνας τρίτος—Santo Dio!
Οὔτε λύπ’, οὔτε χαρά;
Ἢ δὲν τἄχε καὶ τὰ δύο,
ἢ τὰ εἶχε στὰ γερά!
Κάθε δυό τους καὶ ζευγάρι—
κι’ ὅλ’ οἱ τρίτοι περιττοί!
Ἂς τοὺς διοῦμε ποιὸς θὰ πάρῃ
τὴν χιλιάδα μετρητή.
Ἕνας ἔπαθε πληθώρα
ἀπὸ αἴσθημα γενναῖον.
Τοῦτος ποῦ διαβάζω τώρα—
Προστυχιὰ καὶ τῶν γονέων!
Τὰ φτερά τ’ αὐτὸς ἀνοίγει
καὶ στὸν οὐρανὸ πετᾷ·
Τοῦτος—ἔπεσε κ’ ἐπνίγη,
σὰν τὸν χοῖρο στὰ σκ…!
Κάθε δυό τους καὶ ζευγάρι—
μὰ τοὺς λείπει κἄτι τί!
Ἂς τοὺς διοῦμε ποιὸς θὰ πάρῃ
τὴν χιλιάδα μετρητή.
