Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/159

Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
147


φλόγαις τώρα ’βγάλλει
στ’ ἁψηλά!

Φεύγω νὰ τ’ ἀφήσω—
Δὲν ’μπορῶ:
Μὲ τραβᾷ ’πὸ ’πίσω
’να μωρό.

Μὲ ξανθὰ μαλάκια,
μὲ φτερά,
καὶ μὲ δυὸ ματάκια
φλογερά.

“Τὸ ψυχρό σου στόμα
δὲν ’μπορεῖ
νὰ τὸ σβύσ’ ἀκόμα
τὸ κερί;”

Λέγει. Καὶ μὲ χά-χα!
περισσά,
προσποιεῖται τάχα,
πῶς φυσᾷ.

“Μὴ φυσᾷς, κοπέλι,
στὴν πυρά!
Νὰ σοῦ κάψῃ θέλει
τὰ φτερά!”

L2