(Τῷ ἀειμνήστῳ Διδασκάλῳ.)
Εἰς τῆς Χάλκης τ’ ἀκρογιάλι, ποῦ μὲ πόθ’ ὀργᾷ τὸ κῦμα καὶ τὸν ἔρωτά του ψάλλει, σκάψετ’ ἕνα νέο μνῆμα. Δάφνης καὶ μυρτιᾶς κλωνάρια στρώσετε στὸ μαῦρο χῶμα, καὶ μ’ ἁρμονικὰ τροπάρια θάψετε τ’ ἀχνό του σῶμα. Βάλτε τὸν Σταυρὸ μαζί του, τὸ ’Βαγγέλιο καὶ τὴν λύρα· καὶ ἀνοῖξτε στὸ κελί του μιὰ κισσοπλεγμένη θύρα. Κ’ ἐδ’ αὐτοῦ στὸ μονοπάτι ἂς φυτέψ’ ἕνα χεράκι τριανταφυλλιὰ μοσχάτη, φουντωτὸ κυπαρισσάκι.
