ὀψὲ δ’ ἀμειβόμενος προσελέξατο κερδαλέοισιν·
«Αἰήτη, μάλα τοί με δίκῃ περιπολλὸν ἐέργεις.
τῶ καὶ ἐγὼ τὸν ἄεθλον ὑπερφίαλόν περ ἐόντα
τλήσομαι, εἰ καί μοι θανέειν μόρος. οὐ γὰρ ἔτ’ ἄλλο
ῥίγιον ἀνθρώποισι κακῆς ἐπικείσετ’ ἀνάγκης, 430
ἥ με καὶ ἐνθάδε νεῖσθαι ἐπέχραεν ἐκ βασιλῆος.»
Ὧς φάτ’ ἀμηχανίῃ βεβολημένος· αὐτὰρ ὁ τόνγε
σμερδαλέοις ἐπέεσσι προσέννεπεν ἀσχαλόωντα·
«Ἔρχεο νῦν μεθ’ ὅμιλον, ἐπεὶ μέμονάς γε πόνοιο·
εἰ δὲ σύγε ζυγὰ βουσὶν ὑποδδείσαις ἐπαεῖραι, 435
ἠὲ καὶ οὐλομένου μεταχάσσεαι ἀμήτοιο,
αὐτῷ κεν τὰ ἕκαστα μέλοιτό μοι, ὄφρα καὶ ἄλλος
ἀνὴρ ἐρρίγῃσιν ἀρείονα φῶτα μετελθεῖν.»
Ἴσκεν ἀπηλεγέως· ὁ δ’ ἀπὸ θρόνου ὤρνυτ’ Ἰήσων,
Αὐγείης Τελαμών τε παρασχεδόν· εἵπετο δ’ Ἄργος 440
οἶος, ἐπεὶ μεσσηγὺς ἔτ’ αὐτόθι νεῦσε λιπέσθαι
αὐτοκασιγνήτοις· οἱ δ’ ἤισαν ἐκ μεγάροιο.
θεσπέσιον δ’ ἐν πᾶσι μετέπρεπεν Αἴσονος υἱὸς
κάλλεϊ καὶ χαρίτεσσιν· ἐπ’ αὐτῷ δ’ ὄμματα κούρη
λοξὰ παρὰ λιπαρὴν σχομένη θηεῖτο καλύπτρην, 445
κῆρ ἄχεϊ σμύχουσα· νόος δέ οἱ ἠύτ’ ὄνειρος
ἑρπύζων πεπότητο μετ’ ἴχνια νισσομένοιο.
καί ῥ’ οἱ μέν ῥα δόμων ἐξήλυθον ἀσχαλόωντες.
Χαλκιόπη δὲ χόλον πεφυλαγμένη Αἰήταο
καρπαλίμως θάλαμόνδε σὺν υἱάσιν οἷσι βεβήκει. 450
αὔτως δ’ αὖ Μήδεια μετέστιχε· πολλὰ δὲ θυμῷ
ὥρμαιν’, ὅσσα τ’ Ἔρωτες ἐποτρύνουσι μέλεσθαι.
προπρὸ δ’ ἄρ’ ὀφθαλμῶν ἔτι οἱ ἰνδάλλετο πάντα,
αὐτός θ’ οἷος ἔην, οἵοισί τε φάρεσιν ἕστο,
οἷά τ’ ἔειφ’, ὥς θ’ ἕζετ’ ἐπὶ θρόνου, ὥς τε θύραζε 455
ἤιεν· οὐδέ τιν’ ἄλλον ὀίσσατο πορφύρουσα
430 ἐπικείσετ’ Vatt. tres: ἐπικλείσετ’ L: ἐπιβήσετ’ vulg.: ἐπινίσσετ’ Gerhard 442 ἤισαν Rzach: ᾔεσαν codd. 454 ἕστο Brunck: εἷτο Pariss. tres: ἧστο vulg.
