Ἡ περιουσία τοῦ Στέμματος καὶ ἡ ἰδιωτικὴ τοιαύτη τοῦ πρῴην Αὐτοκράτορος ἢ τῶν Γερμανῶν πρῴην Ἡγεμόνων θὰ ἀφομοιοθῶσι πρὸς τὴν δημοσίαν περιουσίαν.
Ἡ Γερμανία οὐδὲν δικαιοῦται νὰ λαμβάνῃ μέτρον τεῖνον, δι’ ἐπισημάνσεως ἢ ὁπωσδήποτε ἄλλως, διὰ νομοθετικοῦ ἢ διοικητικοῦ μέσου, ὅπερ δὲν θὰ ἐφηρμόζετο εἰς τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ἐδάφους της, νὰ προσβάλλῃ τὴν νόμιμον ἀξίαν ἢ τὴν ἀπαλλακτικὴν δύναμιν τῶν νομισματικῶν ὀργάνων ἢ Γερμανικῶν νομισμάτων, τῶν νομίμως κυκλοφορούντων κατὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ διατελούντων ὑπὸ τὴν κατοχὴν τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως κατὰ τὴν εἰρημένην ἡμερομηνίαν.
Εἰδικὴ Σύμβασις θὰ ὁρίσῃ τοὺς ὄρους τῆς καταβολῆς εἰς μάρκα τῶν ἐκτάκτων πολεμικῶν δαπανῶν, αἵτινες προκατεβλήθησαν διαρκοῦντος τοῦ πολέμου ὑπὸ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἢ τῶν δημοσίων ὁμάδων τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης διὰ λογαριασμὸν τῆς Αὐτοκρατορίας κατὰ τὰς διατάξεις τῆς Γερμανικῆς νομοθεσίας, ὡς ἐπιδόματα πρὸς τὰς οἰκογενείας τῶν ἐπιστρατευθέντων, ἐπιτάξεις, στρατωνισμοί, βοηθήματα πρὸς τοὺς διακομιζομένους.
Ἐν τῷ καθορισμῷ τοῦ συνόλου τῶν ποσῶν τούτων θὰ ὑπολογισθῇ ὑπὲρ τῆς Γερμανίας ἢ καταβλητέα ὑπὸ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἀναλογία πρὸς τὴν Αὐτοκρατορίαν διὰ τὰς τυχὸν ἐκ τῶν τοιούτων πληρωμῶν δαπάνας, τῆς συμβολῆς ταύτης ὑπολογιζομένης ἐν μοίρᾳ ἀναλογικῇ πρὸς τὰς ἐξ Ἀλσατίας καὶ Λωρραίνης προερχομένας εἰσπράξεις τῆς Αὐτοκρατορίας τῷ 1913.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος θὰ εἰσπράξῃ πρὸς ἴδιον αὑτοῦ λογαριασμὸν εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51ῳ ἀναφερομένας χώρας τοὺς ἀπαιτητοὺς καὶ μὴ εἰσπραχθέντας μέχρι τῆς ἀνακωχῆς τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 φόρους, δικαιώματα καὶ πάσης φύσεως τέλη τῆς Αὐτοκρατορίας.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ ἐπαναφέρῃ ἄνευ ἀναβολῆς εἰς τὴν κατοχὴν τῶν Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν (φυσικῶν ἢ νομικῶν προσώπων καὶ δημοσίων ἱδρυμάτων) πάσας τὰς ἀνηκούσας αὑτοῖς μέχρι τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 περιουσίας, δικαιώματα καὶ συμφέροντα, ἐφ’ ὅσον ὑφίστανται ἐν Γερμανίᾳ.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ ἐπιδιώξῃ καὶ περατώσῃ ἀνυπερθέτως τὴν ἐκτέλεσιν τῶν δημοσιονομικῶν ὅρων, οἵτινες ἀφορῶσι τὴν Ἀλσατίαν—Λωρραίνην καὶ προβλέπονται ὑπὸ τῶν διαφόρων Συμβάσεων ἀνακωχῆς.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ φέρῃ τὰ βάρη πάσης πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς συντάξεως, κτηθείσης ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ μέχρι τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918, ἧς ἡ ὑπηρεσία ἐβάρυνε τὸν προϋπολογισμὸν τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ παρέχῃ καθ’ ἕκαστον ἔτος τ’ ἀναγκαιοῦντα χρήματα πρὸς πληρωμὴν εἰς φράγκα, μὲ τὸν μέσον ἐτήσιον ὅρον τῆς τιμῆς τοῦ συναλλάγματος, τῶν ποσόν, ἅτινα θὰ ἐδικαιοῦντο νὰ λάβωσιν εἰς μάρκα οἱ διαμένοντες ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνη, ἐὰν ἡ Ἀλσατία—Λωρραίνη παρέμενεν ἀπὸ τὴν Γερμανικὴν δικαιοδοσίαν.
Ὡς πρὸς τὴν ἀναλαμβανομένην ὑπὸ τῆς Γερμανίας ὑποχρέωσιν ἐν τῷ Η′ Μέρει (Ἐπανορθώσεις) τῆς παρούσης Συνθήκης πρὸς παροχὴν ἀνταλλαγμάτων διὰ τὰς προξενηθείσας ζημίας ὑπὸ τύπον προστίμων εἰς τοὺς ἀστικοὺς πληθυσμοὺς τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Χωρῶν, οἱ κάτοικοι τῶν ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένων ἐδαφῶν θὰ ἀφομοιωθῶσι πρὸς τοὺς εἰρημένους πληθυσμούς.
