1865, 18ης Αὐγούστου 1866, 21ης Φεβρουαρίου καὶ 11ης Μαΐου 1867, 10ης Μαΐου 1871, 11ης Ἰουνίου 1872, 11ης Νοεμβρίου 1902, ὡς ἐπίσης καὶ ἐν πάσῃ Συμβάσει συμπαρομαρτούσῃ ταῖς ὡς ἄνω Συνθήκαις.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει ὅτι τὸ Μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου ἔπαυσε ν’ ἀποτελῇ μέρος τῆς Γερμανικῆς τελωνιακῆς Ἑνώσεως (Zollverein) ἀπὸ τῆς 1ης Ἰανουαρίου 1919, παραιτεῖται παντὸς δικαιώματος ἐπὶ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν σιδηροδρόμων, συναινεῖ εἰς τὴν κατάργησιν τῆς οὐδετέρας καταστάσεως τοῦ Μεγάλου Δουκάτου καὶ δέχεται ἐκ τῶν προτέρων πάντα διεθνῆ διακανονισμὸν συνομολογηθησόμενον ὑπὸ τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων ἐν σχέσει πρὸς τὸ Μέγα Δουκᾶτον.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ χορηγήσῃ εἰς τὸ Μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου, ἐπὶ τῇ αἰτήσει ἥτις περὶ τούτου θέλει τῇ ἀπευθυνθῇ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, τὰ διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης διομολογηθέντα πρὸς ὄφελος τῶν εἰρημένων Δυνάμεων ἢ τῶν ὑπηκόων των οἰκονομικά, μεταφορικὰ καὶ ἀεροπορικὰ πλεονεκτήματα καὶ δικαιώματα.
Ἀπαγορεύεται εἰς τὴν Γερμανίαν νὰ διατηρῇ ἢ ἐγείρῃ ὀχυρώματα ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς ἢ δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Ρήνου, δυτικῶς γραμμῆς χαρασσομένης εἰς ἀπόστασιν 50 χιλιομέτρων ἀνατολικῶς τοῦ ποταμοῦ τούτου.
Ἀπαγορεύεται ἐπίσης ἐν τῇ ζώνῃ, τῇ καθοριζομένῃ ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 42, ἡ συντήρησις ἢ συγκέντρωσις ἐνόπλων δυνάμεων διαρκῶς ἢ προσωρινῶς, ὡς ἐπίσης πᾶσαι αἱ οἱασδήποτε φύσεως στρατιωτικαὶ ἀσκήσεις καὶ ἡ διατήρησις πάσης ὑλικῆς εὐκολίας πρὸς κινητοποίησιν.
Ἐν ᾗ τυχὸν περιπτώσει ἡ Γερμανία παρεβίαζε, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, τὰς διατάξεις τῶν ἄρθρων 42 καὶ 43, θὰ ἐθεωρεῖτο ἐνεργοῦσα πρᾶξιν ἐχθρικὴν ἔναντι τῶν ὑπογραψασῶν τὴν Συνθήκην Δυνάμεων καὶ ὡς ἐπιζητοῦσα νὰ διαταράξῃ τὴν Εἰρήνην τοῦ Κόσμου.
Εἰς ἀντάλλαγμα τῆς καταστροφῆς τῶν ἐν τῇ Βορείῳ Γαλλίᾳ ἀνθρακωρυχείων καὶ ἔναντι τοῦ ὀφειλομένου ποσοῦ ἐπανορθώσεως τῶν ζημιῶν πολέμου ὑπὸ τῆς Γερμανίας, αὕτη ἐκχωρεῖ εἰς τὴν Γαλλίαν, πλήρη καὶ ἀπόλυτον, ἀπηλλαγμένην καὶ ἐλευθέραν παντὸς χρέους ἢ βάρους, μετ’ ἀποκλειστικοῦ δικαιώματος ἐκμεταλλεύσεως, τὴν κυριότητα τῶν ἀνθρακωρυχείων τῶν κειμένων ἐν τῷ Λεκανοπεδίῳ τῆς Σάαρ, οὗτινος τὰ ὅρια καθορίζονται κατωτέρω ἐν τῷ ἄρθρῳ 48.
Πρὸς ἐξασφάλισιν τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς εὐημερίας τῶν κατοίκων καὶ ὡς ἐγγύησιν πρὸς τὴν Γαλλίαν τῆς πλή-
