16751 32
Εἰς τὰ ἐν τῷ παρὰ πόδας ἰσολογισμῷ, ἔξοδα καταλογίζω καὶ δραχμὰς 18206 καὶ λεπτὰ 20, δι’ ὧν ἠγοράσθησαν, τῇ τοῦ ὑπουργείου συναινέσει, τὰ δεκατρία ἐκεῖ σωθέντα ὀρειχάλκινα τουρκικὰ πυροβόλα, τὰ ἐκ Πύλου. περισωθέντα, τὰ ὁποῖα τὸ μὲν δημόσιον ἀπεφάσισε νὰ πωλήσῃ, ἀνάγκην ἔχον χρημάτων, τὸ δὲ ναυτικὸν ἀπομαχικὸν ταμεῖον ἠγόρασε διὰ τοὺς ἀκολούθους λόγους.
Τὰ πυροβόλα, ταῦτα εἶναι τὸ μόνον ἐν ἡμῖν σωζόμενον λείψανον τῶν τροπαίων τῆς ἐν Πύλῳ ναυμαχίας καὶ παντὸς ἄλλου κατὰ τῶν Τούρκων θριάμβου.
Τὰ πυροβόλα ταῦτα, ἐκτὸς τῆς μεταλλικῆς αὐτῶν ἀξίας, ἔχουσι καὶ ἀξίαν ἄλλην, πολὺ μείζονα, ἣν εἰς αὐτὰ δίδει μέγα συμβὰν, μάχη μεγάλη.
Μεταξὺ δ’ αὐτῶν μάλιστα ὑπῆρχον δύο, ἐξαιρέτως ἱστορικὰ, δι’ ὧν ὁ μέγας τῶν Γάλλων αὐτοκράτωρ δὲν ἀπηξίωσε νὰ στολίση τὸ ἐν Παρισίοις ἀνάκτορον τῶν στρατιωτικῶν ἀπομάχων.
Γινώσκει δὲ τὸ ὑπουργεῖον ὅτι ἐκ τῶν πυροβόλων αὐτῶν τὸ ναυτικὸν ἀπομαχικὸν ταμεῖον προτίθεται νὰ κόψῃ νόμισμα, ἀναμιμνῆσκον τὰ κατὰ τὸν ἱερὸν ἀγῶνα μεγάλα κατὰ θάλασσαν κατορθώματα, ν’ ἀναστήσῃ δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοῦ εἴσπλου τοῦ Πειραιῶς δύο χαλκᾶς εἰκόνας, τὸν μὲν εἰς τιμὴν τῶν τριῶν μεγάλων τῆς Ἑλλάδος εὐεργετῶν, τὴν δὲ εἰς δόξαν τῶν τριῶν ναυτικῶν νήσων.
Δὲν πρόκειται, δὲ νὰ δαπανηθῶσι τοῦ ταμείου κεφάλαια πρὸς ἀνέγερσιν τῶν εἰκόνων, ἀλλὰ διὰ τῆς πωλήσεως τοῦ νομίσματος θέλουσι συναθροισθῆ τὰ χρήματα τὰ ἀναγκαιοῦντα. Ὁπωςδήποτε δὲ σήμερον τὸ ταμεῖον τὸ ἀπομαχικὸν, ἀντὶ ὀλίγων χρημάτων, ἔχει κειμήλιον, τοῦ ὁποίου ἡ ἀξία αὐξάνει, τοῦ χρόνου προϊόντος.
Ἐνόμισε δὲ ἡ ἐπιτροπὴ, ἡ τὰ τοῦ ταμείου διοικοῦσα καὶ εἰς τοῦτο καὶ τὸ ὑπουργεῖον συνῄνεσε, τὴν ἀνέγερσιν τῶν εἰκόνων, περὶ ὧν ὁ λόγος, ἔργον κοινῇ χρήσιμον. Διότι καὶ ἐν τῷ μέσῳ τῶν ἐθνῶν, ὡς ἐν μέσῳ τῶν κυμάτων, πυρσὸς τηλαυγοῦς ὑπάρχει χρεία. Τί δ’ ἄλλο εἶναι πᾶν μνημεῖον δόξης, εἰμὴ πυρσὸς καταυγάζων τὰς ἐσκοτισµένας τῶν ὄχλων διανοίας; Ὀλίγοι ἀναδιφῶσι τὴ ἱστορίαν· οἱ πολλοὶ, πρὸς τὰ μνημεῖα ἀτενίζοντες, διδάσκονται, φρονηματίζονται, φωτίζονται, κρείττονες γίνονται ἑαυτῶν.
Συγκρίνων δέ τις τοῦ δευτέρου ἔτους τὰς εἰσπράξεις πρὸς τὰς τοῦ πρώτου κατὰ λιμένας, παρατηρεῖ ὅτι ἐξ ὅλων σχεδὸν τῶν λιμένων εἰσεπράχθησαν κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος πλειότερα, ἐξαιρουμένων τῶν Καλαμῶν, τοῦ Ναυπλίου, τῶν νέων Ψαρῶν, τοῦ Κατακόλου καὶ τῆς νέας Κορίνθου, ἐξ ὧν παραδόξως εἰσεπράχθησαν ὀλιγώτερα.
Κατὰ τὸν νόμον τὸν καταστατικὸν τοῦ ναυτικοῦ ἀπομαχικοῦ ταμείου, τὰ χρήματα, αὐτοῦ κατατίθενται εἰς τράπεζα» ἐπὶ τόκῳ. Ἀλλ’ ἡ ἐθνικὴ συνέλευσις ἐψήφισε τὰ χρήματα ταῦτα νὰ διατεθῶσιν εἰς ἀγορὰν μερίδων τοῦ ἐθνικοῦ δανείου. Ἡ ἀπόφασις τῆς ἐθνικῆς συνελεύσεως ἐξετελέσθη, καὶ ἤδη τὸ ναυτικὸν ἀπομαχικὸν ταμεῖον ἔχει μερίδας τοῦ ἐθνικοῦ δανείου ἀξίας δρ. 355 100.
Ὀφείλει, προσέτι τὸ δημόσιον εἰς τὸ ταμεῖον τὸ ἀπομαχικὸν, πρὸς ἐξόφλησιν, γραμματίων μὲν, δραχ. 31872 καὶ λεπτὰ 58, ἐνταλμάτων δὲ, δραχ. 6252 καὶ λεπ, 18.
Ὅλη δὲ τοῦ ταμείου ἡ περιουσία κατὰ τὴν 31 δεκεμβρίου τοῦ 1863 ἔτους ἀναβαίνει εἰς δραχμὰς 421233 καὶ λεπτὰ 46.
Διένειμε δὲ τὸ ναυτικὸν ἀπομαχικὸν ταμεῖον κατὰ τὸ ἔτος 1863, εἰς μὲν ἐλέη, δραχμὰς 6070, εἰς δὲ συντάξεις, δραχμὰς 5205 καὶ λεπτὰ 93. Τρέφει δὲ συνταξιούχους οἰκογενείας εἰκοσιπέντε. Καὶ ἡ μὲν ἀνωτέρα παρ’ αὐτοῦ ἤδη χορηγουμένη μηνιαία σύνταξις ἀναβαίνει εἰς δραχμὰς πεντήκοντα, ἡ δὲ κατωτέρα εἰς δραχμὰς ἑπτὰ καὶ λεπτὰ πεντήκοντα.
Διένειμε δὲ τὸ ταμεῖον τὸ ἀπομαχικὸν καὶ κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἐλέη, ὑπερβαίνοντα τὰς ἐννεακισχιλίας δραχμάς· ἀλλ’ αὗται θέλουσι καταλογισθῇ εἰς τὸν ἀπολογισμὸν τοῦ παρόντος ἔτους.
Τὰ γραφικὰ ἔξοδα τοῦ δευτέρου ἔτους εἶναι ὀλίγιστα, συγκρινόμενα πρὸς τὰ τοῦ πρώτου· διότι τά τε μητρῷα καὶ τὰ φυλλάδια τῶν ἀπογραφομένων ναυτικῶν ἠγοράσθησαν κατὰ τὸ ἔτος τὸ πρῶτον. Ἑπομένως ὀλίγης ὕλης γραφικῆς ἐγένετο χρεία κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος.
Τὸ ὅλον δὲ τῶν μέχρι τέλους τοῦ παρελθόντος Δεκεμβρίου ἀπογεγραμμένων ναυτικῶν συμποσοῦται εἷς χιλιάδας εἰκοσιτρεῖς καὶ πεντακοσίας περίπου.
Προσαρτν δ’ ἐν ταύτῃ τὸν πίνακα τοῦ ἰσολογισμοῦ τῆς κατὰ τὸ ἤδη λῆξαν ἔτος διαχειρίσεως τῶν κεφαλαίων τοῦ ταμείου, παρακαλῶ τὸ ὑπουργεῖον νὰ καταχωρίσῃ αὐτόν τε καὶ τὴν παροῦσαν εἰς την ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως, κατὰ τοὺς ὁρισμοὺς τοῦ νόμου.
Ὑποσημειοῦται μετὰ τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ.
- Ἐν Ἀθήναις, τὴν 21 Ἀπριλίου 1864.
Ὁ Πρόεδρος
Γ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ
