Ἐὰν ὁ ὑπαίτιος τῶν εἰς τὰ προηγούμενα ἄρθρα 1, 2, 3 καὶ 4 ἀξιοποίνων πράξεων συνεπλήρωσε τὸ 15ον, ἀλλ’ οὐχὶ καὶ τὸ 17ον ἔτος τῆς ἡλικίας του, ἐπιβάλλεται ὁ κατὰ τὰ ἄρθρα 54 καὶ 127 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος ποινικὸς περιορισμὸς, μὴ ἐχούσης ἐφαρμογὴν τῆς παραγράφου 2 τοῦ ἄρθρου 126 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος, ἐπιφυλάσσεται ὅμως ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ἄρθρων 130 καὶ 133 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος. Ἐν τῇ περιπτώσει ταύτῃ ὁ ἐλάχιστος ὅρος τοῦ ποινικοῦ περιορισμοῦ εἶναι τρεῖς μῆνες.
Διὰ τὴν ἐκδίκασιν τῶν ἐπ’ αὐτοφώρῳ καταλαμβανομένων παραβάσεων τῶν προηγουμένων ἄρθρων, ἐφαρμόζονται αἱ διατάξεις τῶν ἄρθρων 417 καὶ ἑπομένων τοῦ Κώδικος Ποινικῆς Δικονομίας.
Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ μετατροπὴ τῆς ἐπιβαλλομένης ποινῆς εἰς χρηματικὴν διὰ τὰς ὑπὸ τοῦ παρόντος Ν. Δ. προβλεπομένας ἀξιοποίνους πράξεις ὡς καὶ ἡ ὑφ’ ὅρον ἀναστολὴ ἐκτελέσεως αὐτῆς.
Aἱ κατὰ τὰ προηγούμενα ἄρθρα 1, 2, 3 καὶ 4 ἐπιβαλλόμεναι ποιναὶ ἐκτελοῦνται ἐν φυλακῇ ἐκτὸς τῆς περιφερείας τῆς τέως διοικήσεως πρωτευούσης, ὑποβαλλομένων τῶν καταδίκων εἰς ἰδιαιτέραν σωφρονιστικὴν μεταχείρισιν κατὰ τὰ εἰδικώτερον ἑκάστοτε διὰ Β. Διατάγματος ὁριζόμενα. Ὁμοίως διὰ Β. Διατάγματος δύνανται νὰ καθορίζωνται ἑκάστοτε τὰ τῆς ἐκτελέσεως τοῦ ποινικοῦ σωφρονισμοῦ εἰς σωφρονιστικὰ καταστήματα ἢ ἄλλα ἱδρύματα ὡς θέλει ὁρισθῆ διὰ Διατάγματος ἄνευ περιορισμοῦ τινος ἐκ τῶν κειμένων διατάξεων.
Ἐν τέλει τοῦ ἄρθρου 6 τοῦ Κώδικος Ποινικῆς Δικονομίας, προστίθενται τὰ ἑξῆς:
«Κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον δύναται νὰ ὁρισθῇ καὶ ἄλλος, πλὴν τῆς ἕδρας εἰρηνοδικείου, τόπος συνεδριάσεως, ἐὰν αἱ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ συνθῆκαι συνεδριάσεως καὶ συζητήσεως τῶν ὑποθέσεων ἐπιτρέπουσι τὸν ὁρισμὸν αὐτοῦ».
- Ἐν Ἀθήναις τῇ 23 Ὀκτωβρίου 1959
- ΠΑΥΛΟΣ
- Β.
Ἐθεωρήθη καὶ ἐτέθη ἡ μεγάλη τοῦ Κράτους σφραγίς.
