τησίαν τῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἀντιπροσώπων τῶν Μ. Δυνάμεων, ὧν αἱ ἀποφάσεις ἔσονται ὑποχρεωτικαὶ δι’ ἀμφοτέρας τὰς Κυβερνήσεις.
Ἡ διαιτησία αὕτη θὰ δύναται ν’ ἀσκῆται ἀπὸ κοινοῦ ἢ δι’ εἰδικῆς ὑποδείξεως τῶν ἐνδιαφερομένων καὶ εἴτε ἀπ’ εὐθείας εἴτε δὲ εἰδικῶν Ἐπιτρόπων. Ἐν περιπτώσει ἰσοψηφίας οἱ διαιτηταὶ θέλουσιν ἐκλέγει ἐπιδιαιτητήν.
Αἱ ἐπικυρώσεις τῆς περὶ εἰρήνης ὁριστικῆς ταύτης συνθήκης ὑπὸ τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ Βασιλέως τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικῆς Μεγαλειότητος τοῦ Σουλτάνου, ἀνταλλαγήσονται ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐντὸς δέκα πέντε ἡμερῶν ἀπὸ τῆς σήμερον ἢ καὶ πρότερον εἰ δυνατόν.
Εἰς πίστωσιν τούτων, οἱ οἰκεῖοι πληρεξούσιοι ὑπέγραψαν αὐτὴν ἐπιθέσαντες τὰς ἑαυτῶν σφραγῖδας.
Ἐγένετο εἰς διπλοῦν, ἐν Κωνσταντινουπόλει, τῇ 22 Νοεμβρίου (4 Δεκεμβρίου) 1897.
| (Τ. Σ.) Μαυροκορδατοσ | (Τ. Σ.) Τεφικ |
| (Τ. Σ.) Στεφανου | (Τ. Σ.) Χασαν φεχμη |
Τῇ αἰτήσει τῶν Αὐτῶν Ἐξοχοτήτων τῶν Ἑλλήνων Πληρεξουσίων ἵνα γνωρίσωσι τὰς κυρίας βάσεις, αἵτινες θέλουσιν ἀποτελέσει τὰς προτάσεις τῆς Αὐτοκρατορικῆς Κυβερνήσεως ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὰς ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 3 τῶν προκαταρκτικῶν ὅρων τῆς εἰρήνης προβλεπομένας συμφωνίας, αἱ Αὐτῶν Ἐξοχότητες, οἱ Ὀθωμανοὶ Πληρεξούσιοι ἀποδέχονται ἵνα ἀνακοινώσωσιν αὐτοῖς ἀπὸ τοῦδε λόγῳ πληροφορίας, ἀποκλειομένης πάσης συζητήσεως ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου πρὸ τῆς κυρώσεως τῆς ὁριστικῆς περὶ εἰρήνης συνθήκης, τὰς κυρίας βάσεις τῶν ῥηθεισῶν συμφωνιῶν, ὡς ἡ Αὐτοκρατορικὴ Κυβέρνησις ἔχει ἐν νῷ αὐτὰς καθωρισμένας καὶ αἵτινες θὰ ἀνάγωνται εἰς τὰ ἑπόμενα σημεῖα.
Καθορισμὸς τῶν ὁρίων τῶν τελωνιακῶν ἀτελειῶν τῶν Προξένων· ἐξασφάλισις τῆς ἐκτελέσεως τῶν ὑπὸ τῶν Ὀθωμανικῶν δικαστηρίων ἐκδιδομένων ἀποφάσεων ὡς πρὸς τοὺς Ἕλληνας Προξένους ἐπὶ πολιτικῶν καὶ ἐμπορικῶν ὑποθέσεων καθορισμὸς τῆς κατοικίας τοῦ Ἕλληνος ὑπηκόου καὶ ἐξακρίβωσις τῶν τηρητέων ὅρων κατὰ τὰς κατ’ οἶκον ἐρεύνας, ἰδίως καθ’ ἂς περιπτώσεις, ὁ διερμηνεὺς δὲν ἤθελε προσέλθει καλούμενος ὑπὸ τῶν ὀθωμανικῶν Ἀρχῶν· ὡσαύτως καθορισμὸς τῶν τηρητέων ὅρων καθ’ ἃς περιπτώσεις οἱ Προξενικοὶ Ἐπίτροποι δὲν ἤθελον μεταβῆ εἰς τὰ ἁρμόδια δικαστήρια ἐπὶ μικτῶν ὑποθέσεων· ἀναγνώρισις τῆς ἁρμοδιότητος τοῦ ὀθωμανικοῦ ἀκυρωτικοῦ κατὰ τοὺς ἐν ἰσχύϊ νόμους· ἀναγνώρισις ἐπίσης τῆς ἁρμοδιότητος τῶν Ὀθωμανικῶν δικαστηρίων ἐπὶ πτωχεύσεων τῶν Ἑλλήνων ὑπηκόων, ὡς καὶ ἐπὶ ποινικῶν ὑποθέσεων εἴτε μεταξὺ Ἑλλήνων εἴτε μεταξὺ τούτων καὶ ὑπηκόων τῶν ἄλλων Δυνάμεων· διακανόνισις τῆς κοινοποιήσεως τῶν δικογράφων τῶν καθ’ Ἑλλήνων ὑπηκόων ἀπευθυνομένων καὶ ἐξασφάλισις τῆς ἐκτελέσεως ὑπὸ τῶν Ὀθωμανικῶν Ἀρχῶν τῶν ὑπὸ τῶν ὀθωμανικῶν δικαστηρίων ἐκδιδομένων ἀποφάσεων ἐν μικταῖς δίκαις.
Αἱ Αὐτῶν Ἐξοχότητες οἱ Ἕλληνες Πληρεξούσιοι, λαμβάνοντες ὑπὸ σημείωσιν τὴν ἀνακοίνωσιν ταύτην, δηλοῦσιν ὅτι ποιοῦνται τὰς μᾶλλον ρητὰς αὐτῶν ἐπιφυλάξεις, εἴτε ὡς πρὸς το περιεχόμενον τῆς ἀνακοινώσεως ταύτης, ἐπὶ τοῦ ὁποίου δέον νὰ διεξαχθῶσι βραδύτερον συζητήσεις καὶ διαπραγματεύσεις ἀμέσως μετὰ τὴν κύρωσιν τῆς ὁριστικῆς περὶ εἰρήνης συνθήκης, εἴτε ὡς πρὸς τὸ δικαίωμα τῆς προσφυγῆς, ἐν περιπτώσει διαφωνίας, εἰς τὴν διαιτησίαν τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν Μεγάλων Δυνάμεων ἐν Κωνσταντινουπόλει, περὶ οὗ προνοεῖ το ἄρθρον 9 τῶν προκαταρκτικῶν ὅρων τῆς εἰρήνης.
- Ἐν Κωνσταντινουπόλει τῇ 7)19 Νοεμβρίου 1897.
| Μαυροκορδατοσ | Τεφικ |
| Στεφανου | Χασαν φεχμη |
Ἡ συνθήκη περὶ ἐμπορίας καὶ ναυτιλίας, ἡ προβλεπομένη ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 11 τῆς ὁριστικῆς περὶ εἰρήνης συνθήκην (ἄρθρον 7 τῆς προκαταρκτικῆς) δέον ἵνα συνομολογηθῇ ἐντὸς προθεσμίας δύο ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν ἐπικυρώσεων τῆς εἰρημένης περὶ εἰρήνης Συνθήκης.
Κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο, τὰ πρὸ τοῦ πολέμου κρατοῦντα περὶ τῶν τελωνιακῶν δασμολογίων, τῆς ἀκτοπλοΐας καὶ τῆς σπογγαλιείας, τηροῦνται ἐπὶ τῇ βάσει τῆς ἀμοιβαιότητος.
Ἐάν, ἐν τούτοις, μέχρι τῆς λήξεως τῆς προμνησθείσης προθεσμίας τῶν δύο ἐτῶν, ἡ συνθήκη περὶ ἐμπορίας καὶ ναυτιλίας δὲν συνομολογηθῇ καὶ κυρωθῇ, τὰ δύο μέρη θέλουσιν ἐπανέλθει εἰς τὰ ὁριζόμενα ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 12 τῆς περὶ εἰρήνης συνθήκης ἄρθρον 12 τῆς προκαταρκτικῆς εἰρήνης.
Ἐννοεῖται ὅτι ἐν ᾗ περιπτώσει ἡ νέα συνθήκη περὶ ἐμπορίας καὶ ναυτιλίας, καίπερ συνομολογηθεῖσα καὶ κυρωθεῖσα ἐντὸς τῆς ρηθείσης προθεσμίας, δὲν ἤθελε καταστῆ δυνατὸν νὰ τεθῇ ἐν ἐνεργείᾳ ἕνεκα λόγων ἀνεξαρτήτων τῆς θελήσεως τῶν δύο συμβαλλομένων μερῶν, τὰ πρὸ τοῦ πολέμου ὡς προείρηται κρατοῦντα θέλουσι τηρηθῆ ἐπὶ τῇ βάσει πάντοτε τῆς ἀμοιβαιότητος, μέχρις οὗ τεθῇ ἐν ἰσχύϊ ἡ νέα συνθήκη.
- Ἐν Κων)πόλει τῇ 22 Νοεμβρίου (4 Δεκεμβρίου 1897.)
| Μαυροκορδατοσ | Τεφικ |
| Στεφανου | Χασαν φεχμη |
Ὁ παρὼν νόμος, ψηφισθεὶς ὑπὸ τῆς Βουλῆς καὶ παρ’ ἡμῶν σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διὰ τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐκτελεσθήτω ὡς νόμος τοῦ Κράτους.
- Ἐν Ἀθήναις τῇ 6 Δεκεμβρίου 1897.
- ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Ἀλ. Θ. Ζαΐμης, Σ. Στρέϊτ, Α. Τόμαν, Γ. Κόρπας, Ἀ. Παναγιωτόπουλος, Κ. Σμολένσκης, Κ. Χατζηκυριάκος.
ΑΛ. ΤΟΜΑΝ
Δηλοῦμεν ὅτι, συνομολογηθείσης ἐν Κωνσταντινουπόλει τὴν 22 Νοεμβρίου (4 Δεκεμβρίου) τοῦ ἔτους χιλιοστοῦ ὀκτακοσιοστοῦ ἐνενηκοστοῦ ἑβδόμου, μεταξὺ Ἡμῶν καὶ τῆς Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικῆς Μεγαλειότητος τοῦ Σουλτάνου Συνθήκης περὶ εἰρήνης ἐξ ἄρθρων δέκα ἓξ μετὰ δύο πρωτοκόλλων προηγουμένων αὐτῇ, ὧν τὸ κείμενον ἕπεται·
