Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
16
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ
εἶναι ὁ λόγος ὁ ζωντανός. Ἄλλο λοιπὸν ὁ γραφτοδίφης κι ὁ φιλολόγος ἄλλο.
Δὲ θἀδικήσουμε μήτε τον κ. Κόντο, λέγοντας πὼς καὶ στὰ δικὰ του τὰ συγράμματα φιλολογία καμιὰ δὲν ὑπάρχει, καμιὰ ποίηση, τέχνη καμιά. Ὡςτόσο ξέρουμε πὼς ὁ Κοραῆς ὅσο κι ὁ Κόντος θελήσανε νὰ ταχτοποιήσουνε τὴ γλώσσα, μᾶς διδάξανε ποιοὺς τύπους πρέπει νὰ παραδεχτοῦμε, ποιοὺς ὄχι, μ’ ἕνα λόγο, πῶς πρέπει νὰ γράφουμε. Κατόπι θα τρίβουνε τὰ μάτια τους γιὰ νὰ τὸ πιστέψουνε, σὰν τύχῃ καὶ τὸ διαβάσουνε, πὼς μια φορὰ κ’ ἕναν καιρό, βγήκανε ἀθρῶποι ξένοι πρὸς τὴν τέχνη, ξένοι πρὸς τὴν ποίηση, ξένοι πρὸς τὴ φαντασία, ξένοι πρὸς καθετὶς φιλολογικό, νὰ μᾶς μάθουνε τί γλώσσα χρειάζεται ἡ φιλολογία, δηλαδὴ ἕνα πρᾶμα ποὺ ἢ δὲ σημαίνει τίποτα ἢ σημαίνει τέχνη, ποίηση, φαντασία, λόγο ζωντανό. Μὲ τί δικαίωμα, κανεὶς βέβαια δὲ θὰ μᾶς τὸ πῇ. Μπορεῖ νὰ καφκήθηκα πιὸ ἀπάνω πὼς εἶμαι ποιητής. Μὰ σᾶς παρακαλῶ νὰ τὄχετε γιὰ σίγουρο πὼς ἂν εἴμουνε μόνο γλωσσολόγος, ποτέ μου, ποτὲ δὲ θὰ τολμοῦσα νἀνακατωθῶ σὲ ζήτημα ποὺ ὅσο γλωσσικὸ κι ἂν εἶναι, εἶναι ὅμως ζήτημα φιλολογικό. Καὶ νὰ δῆτε πὼς κάθε φορὰ ποὺ μορφώνεται γλώσσα φιλολογική, ὁ ποιητὴς ἢ κι ὁ ἁπλὸς φιλολόγος ἀναγκάζεται λίγο πολὺ νὰ κάμῃ καὶ τὸ γλωσσολόγο. Θἀκούσῃ πῶς μιλοῦνε οἱ συντοπῖτες του, θὰ πάῃ σὰν τὸ Malherbe στὸ πεφτοπάζαρο νἀρπάξῃ ἀπὸ τοῦ πιὸ πρόστυχου, ἀπὸ τοῦ χαμάλη τὸ στόμα τὴν ἀληθινή, τὴν καθαρὴ λαλιά [1], ἢ σὰν τὸν Ντάντε, θὰ μα-- ↑ «Quand on lui demandoit son avis de quelque mot françois, renvoyoit ordiairement aux crocheteurs du port au Foin, et disoit que c’ étoient ses maitres pour le langage.» Œuvres de Malherbe, éd. L. Lalanne, Paris, Hachette, 1862, I, p. LXXIX, Vie de Malherbe par Racan; Ὁ Malherbe ἀφτὸς περνᾷ γιὰ πατέρας τῆς φιλολογικῆς γαλλικῆς γλώσσας, ποὺ κι ὁ Racan, ποὺ τὰ δηγᾶται, εἴτανε γλυκός, χαριτωμένος ποιητής, κ’ ἔγραψε ὡραῖα τὴ γλώσσα τοῦ χαμάλη.
