Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/190

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
186ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΟΥ

μένῳ λαῷ εὐτυχεῖς τινες ἡμέραι, καθ’ ἃς τὰ δύο συστατικὰ τῆς φιλοκαλίας, τὸ αἴσθημα καὶ ἡ γνῶσις, συνεκεράσθησαν μετὰ τοσαύτης πρὸς ἄλληλα ἁρμονικῆς ἀναλογίας, ὥστε ἀπετέλεσαν ἓν ἀδιαίρετον ὅλον, τὸ ἰδανικὸν καλόν, τὸ ἅπαξ μόνον ἐνσαρκωθὲν παρ’ ἀνθρώποις· συνέβη δὲ τοῦτο παρ’ Ἀθηναίοις, ὅτε ἐκτίζετο ὁ Παρθενὼν καὶ ἐδιδάσκετο ἡ Ἀντιγόνη.