ἠσθάνθη τὸ πονηρὸν ζωύφιον ἐμφωλεῦον εἰς τὰς πτυχὰς τοῦ πέπλου της, ὃν ρίπτει μετὰ φρίκης μακρὰν αὐτής· ἀλλὰ οὐχί, δυστυχῶς, μετ’ αὐτοῦ καὶ τὴν μέλισσαν τὴν εἰσδύσασαν ἥδη ὑπὸ τὴν ἐσθῆτα. Καὶ ταύτην λοιπὸν σπεύδει ν’ ἀποβάλῃ ἢ μᾶλλον νὰ σχίσῃ, τρέχουσα ὡς μαινομένη καὶ σκορπίζουσα περὶ αὐτὴν τὰ τεμάχια τοῦ ὑφάσματος, μέχρις οὗ, καταβληθεῖσα ὑπὸ τοῦ τρόμου καὶ τοῦ καμάτου, καταπέσῃ ἡμιθανὴς καὶ ἡμίγυμνος ἐπὶ τῆς χλόης. Τοιαύτη εἶνε ἡ παντομίμα. Καθ’ ὅλον αὐτῆς τὸ διάστημα δὲν ἔπαυσεν ἡ χορεύτρια νὰ παρίσταται ἐνώπιον ἡμῶν ζωηρά, εὔχαρις, εὐκίνητος καὶ πτερωτή· οὐδ’ ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ἴδωμεν τὰ ρόδινα χείλη της διαστρεφόμενα πρὸς ὀχληρὰν ἀπαγγελίαν φωνηέντων καὶ συμφώνων, ἢ τὸν λαιμὸν αὐτῆς ὀγκούμενον πρὸς ἐπίπονον ἐκφορὰν βαρέος ἢ ὀξέος ἤχου. Ἀφοῦ, τῷ ὄντι, ἀρκοῦσι πρὸς σαφῆ ἀποτύπωσιν καὶ τοῦ λεπτοτάτου αἰσθήματος ἢ ἐκφρασις τοῦ προσώπου καὶ τοῦ σώματος αἱ κινήσεις, τίς ἡ ἀνάγκη ἀμίλλης πρὸς τὴν φλυαρίαν σοφιστοῦ ἢ τοὺς λαρυγγισμοὺς κοσσύφου; Ἂς ἀφίσωμεν λοιπὸν τὸ μελόδραμα καὶ τὸ δρᾶμα εἰς τοὺς χυδαίους…»
«Ἀλλά, κύριε», διέκοψεν ἡ παρακαθημένη πυρρόμαλλος Ἀγγλὶς «πρέπει ἄρα νὰ κατατάξω μετὰ τῶν χυδαίων καὶ τὸν Ρακίναν καὶ τὸν Σαιξπῆρον;»
«Ὄχι βεβαίως, κυρία μου, ἀλλὰ μόνον νὰ ἐνθυμηθῆτε ὅτι, ζῶντος τοῦ Ρακίνα, αἱ τραγῳδίαι αὐτοῦ παριστάνοντο ὑπὸ ἡθοποιῶν ἀλευροπάστων τὴν κόμην καὶ φερόντων τὸ ἔνδυμα τῆς αὐλῆς τοῦ Λουδοβίκου ΙΔʹ, ἐπὶ σκηνῆς ὅπου παρεκάθηντο ἀναμὶξ μετὰ τῶν προσώπων τοῦ δράματος οἱ προνομιοῦχοι θεαταί, καὶ ὅτι ταῦτα ἤρκουν ὅπως καταστήσωσιν ἀδύνατον πᾶσαν τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἐπομένως τοῦ πνεύματος ἀπάτην. Ἄλλως δὲ αἱ τραγωδίαι τοῦ Ρακίνα στεροῦνται πάσης δράσεως· δὲν εἶναι δράματα, ἀλλὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα οὐδὲν ζημιοῦνται ἀναγινωσκόμενα πλησίον τῆς ἑστίας, ἀντὶ νὰ διδαχθῶσιν ἀπὸ τῆς σκηνῆς. Ὅλως διάφοροι τούτων εἶναι αἱ τραγωδίαι τοῦ Σαιξπήρου, ἤτοι μόνον δρᾶσις ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους· ὁ δὲ διάλογος εἶναι ἐν αὐτοῖς τόσον ἐπουσιώδης, ὥστε θὰ ἠδύνατο ἄνευ μεγάλης ζημίας νὰ λείψῃ. Τοῦτο αἰσθανόμενος αὐτὸς ὁ Σαιξπῆρος, οὐδέποτε διστάζει νὰ θυσιάσῃ τὸν διάλογον εἰς πάσαν αὑτοῦ ἰδιοτροπίαν. Ὅτε μέν, ὑπακούων εἰς τὸν λυ-
