χε στενογραφήσῃ ἁπλῶς τοὺς ἤχους τῆς διακρινούσης ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ζώων ἐνάρθρου φωνῆς, ὥστε τὸ ἀντίγραφον, ὅπερ μ’ ἐφιλοδώρησεν, οὐδὲν ἄλλο ἢ ἀπεικόνισμα Ἑλληνικῶν φθόγγων διὰ φραγκικῶν στοιχείων. Ἐξ αὐτοῦ ἀποσπῶ τὴν κατωτέρω Ὀρεστειάδα, χρήσιμον ἴσως εἰς τοὺς διατρίβοντας περὶ τὴν τοξικολογίαν.
«Ἐν τῇ ἀκμῇ τῆς μάχης ἐζήτει ὁ Ὀρέστης τὸν Πυλάδην, ἵνα πλησίον αὐτοῦ νικήσῃ ἢ ἀποθάνῃ· σχίσας πυκνὸν δάσος λογχῶν καὶ ἀκοντίων κατώρθωσε μετὰ μυρίους ἀγῶνας νὰ πλησιάσῃ τὸν ἑταῖρον, ὃν εὗρε πατοῦντα ἐπὶ ἑκατόμβης ἐχθρῶν ὑπ’ αὐτοῦ καταβληθέντων, ἀλλὰ πληγωμένον, αἱμόφυρτον καὶ μάτην παλαίοντα πρὸς νέον σμῆνος πολεμίων. Ὁ Πυλάδης ἐφαίνετο τοσοῦτον τοῦ θανάτου ἐγγύς, ὥστε ὁ υἱὸς τοῦ Ἀγαμέμνονος ἔπαυσεν ἀποκρούων τὰ ἀπειλοῦντα τὸ στῆθος αὐτοῦ ξίφη, φοβούμενος μὴ ἐπιζήσῃ ἐκείνου δι’ ὃν μόνον ἔζη· ὅτε δὲ εἶδε πίπτοντα τὸν φίλον μου, ἡμιθανὴς ἤδη κἀκεῖνος, κατώρθωσε νὰ φθάσῃ ἔρπων μέχρι τοῦ νεκροῦ, ὃν περιπτυχθεὶς ἠσπάσθη εἰς τὸ στόμα, ὡσεὶ ἤθελε νὰ ἐμφυσήσῃ εἰς τὰ στήθη του τὴν ἀπομείνασαν αὐτῷ ὁλίγην πνοήν. Ἀμφότεροι ἀπέθανον καὶ ἐτάφησαν ἐκεῖ.
Ἐν τῇ γῇ, παχυνθείσῃ ἐκ τῶν ἐνηγκαλισμένων λειψάνων, ἐβλάστησαν μεταξὺ τῶν λευκανθέντων ἤδη ὀστῶν δύο δενδρύλλια, ἅτινα ἐφαίνοντο σπεύδοντα ν’ αὐξήσωσι ταχέως, ἵνα διὰ τῶν κλάδων των στενώτερον περιπτυχθῶσι. Παρετηρήθη μάλιστα ὅτι τὸ ἔαρ οἱ μεστοὶ καλύκων αὐτῶν κλῶνες ἔκυπτον πρὸς ἀλλήλους, ὡς εἰ ἐσκόπουν, διὰ τῆς ἡδείας αὐτῶν πνοῆς θερμαινόμενοι, ἀμοιβαίως νὰ ἐπισπεύσωσι τὴν ἄνθησιν. Τὰ εὔοσμα ἄνθη διεδέχθησαν τὰ εὔχροα μήλα· ἀλλὰ μῆλα θαυματουργά· καθ’ ὅτι πᾶς ὁ γευόμενος τοῦ καρποῦ τῆς μιᾶς τῶν μηλεών κατελαμβάνετο ὑπὸ ἀκαταβλήτου συμπαθείας πρὸς τὸν φαγόντα ἐκ τῆς ἑτέρας. Ἐν δὲ τῷ αἰσθήματι τούτῳ ὑπῆρχε καὶ διάκρισίς τις ἂν δηλαδὴ οἱ μηλοφάγοι ἦσαν τοῦ αὐτοῦ φύλου, συνεδέοντο δι’ ἀρρήκτου φιλίας, ἂν δὲ ἀνὴρ καὶ γυνή, ἐγεννᾶτο ἔρως παραμένων μέχρι τοῦ τάφου. Τὰ ἤθη τῶν Ἑλλήνων ἦσαν ἀκόμη ἀγνὰ καὶ τῶν μήλων τὰ ἀποτελέσματα ακριβῶς διακεκριμένα.
Ἡ ἡδύτης τῶν καρπῶν τούτων ἦτο τοιαύτη, ὥστε πάντες οἱ δενδροκόμοι έσπευσαν νὰ μοσχεύσωσιν οἴκοι κλάδους ἐκ τῶν μηλεῶν, μεταβληθέντας εἰς εὐθαλῆ δένδρα. Γενομένης δὲ μετ’ οὐ
