Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
II
Καθε της κλῶνος καὶ φωλιὰ
καὶ κάθε της φωλιὰ κι ἀπό ’να ταῖρι
τῆς καρυδιᾶς ποῦ πυκνοθόλωτη
τὸ ἁψὺ ἀντικόβει μεσημέρι.
Μὲ χαϊδογαργαλίσματα
καὶ τιτυβίζοντας τὰ φλώρια, οἱ σπίνοι
τῶν ὑμεναίων τὸ ποθοκέρασμα
ταῖρι κερνᾷ καὶ ταῖρι πίνει.
Κ’ ἡ Μαντελένια ἡ γιόμορφη
ἡ Μαντελένια ἡ ρούσα ἀποδιαντράπη
καὶ τραγουδάει καὶ λέει γιὰ τὰ πουλιὰ
δυὸ δυὸ πῶς κάνουν τὴν ἀγάπη.
46
