Διὰ κανὲν ἄλλο βέβαια.
Ἔλα λοιπὸν τόρα εἰπὲ εἰς τοὺς δικαστάς, ποῖος εἶνε ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὁποῦ κάμνει τοὺς νέους χρηστοτέρους; Εἶνε φανερὸν ὅτι τὸν ἠξεύρεις, ἀφοῦ σὲ μέλει βέβαια δι’ αὐτὰ τὰ ζητήματα. Διότι, ἀφοῦ ἀνεκάλυψες ἐμέ, καθὼς λέγεις, ὅτι διαφθείρω τοὺς νέους, μὲ καταγγέλλεις πρὸς αὐτοὺς ἐδῶ καὶ ἀπαγγέλλεις ἐναντίον μου κατηγορίαν διὰ τὴν πρᾶξιν μου ταύτην. Ἀλλ’ ὅμως ἔλα εἰπὲ τόρα καὶ ἐκεῖνον δὰ ὁποῦ κάμνει τοὺς νέους χρηστοτέρους καὶ φανέρωσον ἐδῶ εἰς τοὺς δικαστὰς ποῖος εἶνε αὐτός. Ὁμίλησον.... Βλέπεις, ὦ Μέλητε, ὅτι σιωπᾷς, καὶ δὲν ἠμπορεῖς νὰ τὸν ὀνομάσῃς αὐτὸν; Καὶ ὅμως δὲν σοῦ φαίνεται ὅτι αὐτὸ εἶνε ἐπαίσχυντον καὶ ἱκανὴ ἀπόδειξις εἰς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἀκριβῶς ἐγὼ λέγω, ὅτι ἐσὲ διόλου δὲν σὲ μέλει διὰ τὴν ἐκπαίδευσιν τῶν νέων; Ἀλλ’ εἰπέ, καλὲ Μέλητε, ποῖος κάμνει αὐτοὺς καλυτέρους;
Οἱ νόμοι.
Μὰ δὲν σὲ ἐρωτῶ δι’ αὐτό, καλότυχε, ἀλλὰ ποῖος ἄνθρωπος, ὅστις ἐν πρώτοις γνωρίζει καὶ αὐτὸ τοῦτο ἀκριβῶς ὁποῦ εἶπες, τοὺς νόμους.
Αὐτοὶ ἐδῶ οἱ δικασταί[1], ὦ Σώκρατες.
- ↑ Οἱ δικασταὶ οἱ δικάσαντες τὸν Σωκράτην ἦσαν οἱ Ἡλιασταί, οἱ ἀποτελοῦντες τὴν Ἠλιαίαν (ἡ λέξις σημαίνει συνάθροισιν) τὸ πολυμελέστατον δικαστήριον τῶν Ἀθηναίων, τὸ ὁποῖον συνεκροτεῖτο ἐκλεγομένων κατ’ ἔτος 6000 πολιτῶν ἐκ τῶν ὑπερβάντων τὸ 30 ἔτος τῆς ἡλικίας. Οὗτοι πάντες διῃροῦντο εἰς τμήματα δέκα ἐκ 500 δικαστῶν ἕκαστον, τῶν χιλίων παραμενόντων ὡς ἀναπληρωτῶν, καὶ ἐδίκαζον ὅλα τὰ ἐγκλήματα ἐκτὸς τῶν φόνων, ἡ ἐκδίκασις τῶν ὁποίων ἦτο ἀνατεθειμένη εἰς τὸν Ἄρειον Πάγον.
