κτησαν καὶ πεῖραν ἀρκοῦσαν καὶ ἱκανότητα, ὥστε νὰ δύναται νὰ παραβληθῶσι καὶ πρὸς Εὐρωπαίους ἀκόμη ναυτικούς. Ἡ δὲ οἰκονομία καὶ λιτότης ὡς πρὸς τὴν δίαιταν, καθιστᾷ αὐτοὺς προτιμοτέρους πολλῶν Εὐρωπαίων ναυτῶν.
Ὅλα τὰ ἐκτεθέντα ἀποδεικνύουσι κατὰ πόσον ἡ Ἑλληνικὴ φυλὴ ὑπερέχει τῆς Ὀθωμανικῆς, ὡς πρὸς τὰς ἄλλας δὲ ὑποτελεῖς τῇ Τουρκίᾳ φυλὰς οὐδὲν ἔχομεν νὰ διαφιλονεικήσωμεν, καθόσον ἑκάστη αὐτῶν ἀποτελεῖ ἴδιον κύκλον, καὶ δὲν πιστεύομεν νὰ ἔχῃ ἀξιώσεις ἐπὶ τῶν λοιπῶν μερῶν τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους, ὅπου αὕτη δὲν ἀναμιγνύεται διὰ συνοικήσεως, ἢ ἄλλων πολιτικῶν ἢ ἰδιωτικῶν σχέσεων. Ὑπάρχει μόνον ἡ Βουλγαρικὴ φυλὴ, ἥτις ἐστὶν ἀναμεμιγμένη μετὰ τῆς Ἑλληνικῆς κατὰ τὸν Αἷμον καὶ ἄλλας τινὰς πέριξ αὐτοῦ ἐπαρχίας, ἀλλ’ αὕτη οὐδεμίαν δύναται νὰ ἔχῃ ἀξίωσιν ἵνα συγκριθῇ μετὰ τῆς Ἑλληνικῆς, ἐχούσης ὅσα ἀνωτέρω ἐξεθέσαμεν προσόντα ἵνα ἀντιποιηθῇ ποτὲ τὴν διαδοχὴν τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους.
Ὑπάρχει καὶ ἡ Ἀλβανικὴ φυλὴ, ἀλλ’ αὕτη ἐξ ἀρχαίων χρόνων ἐθεωρεῖτο ὡς μία καὶ ἡ αὐτὴ φυλὴ μετὰ τῆς Ἑλληνικῆς, καὶ πιστεύομεν ὅτι αὕτη εὐχαρίστως παρακολουθήσει τὴν Ἑλληνικὴν μέχρι συγχωνεύσεως. Πιστεύομεν μάλιστα ὄτι καὶ οἱ ἐν αὐτῇ Ὀθωμανοὶ, ὡς ἀσπασθέντες τὸν Μωαμεθανισμὸν ἐκ συμφέροντος καὶ οὐχὶ ἐκ θρησκευτικοῦ αἰσθήματος, θέλουσιν ἀποπτύσει αὐτὸν, ἅμα ὑποτεθῇ ὅτι χωρισμός τις θέλει συμβῆ μεταξὺ τῶν δύο θρησκευμάτων, καὶ οἱ Ὀθωμανοὶ ἀναγκασθῶσι νὰ ἐκλέξωσιν ἵδιον τόπον κατοικίας αὐτῶν. Τὸ μέτρο δὲ τοῦτο τῆς θρησκευτικῆς μεταβολῆς ἐλπίζομεν ὅτι θέλουν εὐχαρίστως ἀποδεχθῆ καὶ πολλοὶ ἄλλοι ὀθωμανοὶ μὴ ὄντες Ἀσιατικῆς, ἀλλ’ Ἑλληνικῆς καταγωγῆς, καὶ πολιτισθέντες ἐπὶ τοσοῦτον, ὥστε νὰ προτιμῶσι τὴν ἐλευθερίαν καὶ ἰσότητα, ἀντὶ αὐθαιρέτου καὶ δεσποτικῆς Κυβερνήσεως.
Εἶναι ἀληθὲς ὅτι ἐν Ἑλλάδι δὲν ἀνεφάνησαν πολιτικοὶ ἄνδρες μεγάλης ἀξίας, δι’ οὓς νὰ γεννηθῶσιν ἐλπίδες μεγάλων ἔργων, ἀλλὰ δὲν πρέπει ν’ ἀπελπισθῶμεν ὅτι αἰωνίως θέλει μείνει ἄγονος ἡ Ἑλλὰς μεγάλων πολιτικῶν ἀρετῶν. Ἐὰν