Φαιδρός, τὸ στέμμα τῆς βασιλείας
ἀπὸ τῆς κόμης του ἀφαιρεῖ,
καὶ εἰς τὸν οἶκον μετʾ εὐλαβείας
τῆς Ἀθηνᾶς του ἀφιεροῖ.
Μόλις δʾ εἰς ταῦτα ἔθηκε πέρας,
ἀπὸ τὰ τείχη βλέπουσι τέρας.
Οὐρανομήκης διασκεδάζει
τόσης ὁμίχλην θεία γυνή,
καὶ τοὺς ἐχθρούς των ἀποσκεπάζει,
ἐνῷ τὸν πέπλον ἀνακινεῖ.
Τοὺς διακρίνουν. Εἰς μέγα πλῆθος
παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ Ἰλισσοῦ,
ὅστις ἐκτείνει λεῖον τὸ στῆθος,
ὡσεὶ ταινίαν ἀπὸ χρυσοῦ,
ὑπὸ στρατάρχας τοὺς Ἡρακλείδας,
πάλλουσι δόρατα καὶ ἀσπίδας.
Πλὴν προχωροῦσιν; Ὁ ῥοῦς ἀφρίζει,
εἰς μαῦρον αἷμα παραρρυείς,
καὶ συνορμῶντας ἀναχαιτίζει
τοὺς ἐπιλήσμονας Δωριεῖς.
