Σελίδα:Οθωμανικόν Σύνταγμα (1876).pdf/9

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—10—
ΑΡΘΡΟΝ 20.

Οἱ φόροι ἐπιβάλλονται καὶ διανέμονται μεταξὺ τῶν φορολογουμένων κατὰ τοὺς εἰδικοὺς περὶ τούτου νόμους, ἀναλόγως τῆς περιουσίας ἑνὸς ἑκάστου.

ΑΡΘΡΟΝ 21.

Ἡ κινητὴ καὶ ἀκίνητος περιουσία ἑνὸς ἑκάστου, ἡ κανονικῶς κεκτημένη, εἶναι ἀσφαλής. Οὐδενὸς ἡ ἰδιοκτησία δύναται ν’ ἀπαλλοτριωθῇ εἰμὴ ὅταν δεόντως ἀποδειχθῇ ἀναγκαία διὰ τὴν δημοσίαν ὠφέλειαν καὶ ἀφοῦ προπληρωθῇ ἡ ἀξία αὐτῆς συμφώνως τῷ νόμῳ.

ΑΡΘΡΟΝ 22.

Ἐν τῷ Ὀθωμανικῷ Κράτει ἡ κατοικία καὶ ἡ οἰκιακὴ ἑστία εἰσὶν ἀπαραβίαστοι Ἡ ἀρχὴ δὲν δύναται νὰ εἰσέλθῃ διὰ τῆς βίας εἰς οἱανδήποτε κατοικίαν ἢ οἰκιακὴν ἑστίαν εἰμὴ κατὰ τὰς ὑπὸ τοῦ νόμου ὁριζομένας περιστάσεις.

ΑΡΘΡΟΝ 23.

Οὐδεὶς δύναται νὰ βιασθῇ ὅπως παραστῇ ἐνώπιον δικαστηρίου ἄλλου παρ’ ἐκεῖνο εἰς ὃ κατὰ τὸν νόμον ὑπάγεται συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τῆς ἐκδοθησομένης δικονομίας.

ΑΡΘΡΟΝ 24.

Ἀπαγορεύονται ἡ δήμευσις τῆς περιουσίας, ἡ ἀγγαρεία καὶ ὁ δζερεμὲς (καταναγκαστικὸν πρόστιμον)· ἐξαιροῦνται ὃμως τῆς διατάξεως ταύτης οἱ φόροι οἱ κανονικῶς ὁρισθησόμενοι καὶ τὰ ληφθησόμενα μέτρα ἐν καιρῷ πολέμου.

ΑΡΘΡΟΝ 25.

Οὐδὲν χρηματικὸν ποσὸν δύναται νὰ ληφθῇ λόγῳ φόρου ἢ δασμοῦ ἢ ὑπὸ ἄλλην τινα ἐπωνυμίαν εἰμὴ δυνάμει νόμου.

ΑΡΘΡΟΝ 26.

Παντελῶς καὶ ἀπολύτως ἀπαγορεύονται τὰ βασανιστήρια καὶ αἱ παντὸς εἴδους ἐκβιάσεις.


ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ.
ΑΡΘΡΟΝ 27.

Ἡ A. Μ. ὁ Σουλτάνος περιβάλλει διὰ τοῦ ἀξιώματος τοῦ Σαδραζάμη καὶ τοῦ Σέϊχ-οὐλ-Ἰσλὰμ τὰ πρόσωπα τὰ ὁποία ἡ Ὑψηλὴ Αὐτοῦ ἐμπιστοσύνη θεωρεῖ κατάλληλα.

Ὁ διορισμὸς τῶν λοιπῶν ὑπουργῶν γίνεται δι’ Αὐτοκρατορικοῦ Ἰραδέ.