Σελίδα:Οθωμανικόν Σύνταγμα (1876).pdf/11

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—12—

εἰς τὸν Σαδραζάμην, ὅστις ὑποβάλλει αὐτὸ εἰς τὴν κύρωσιν τῆς Α. Μ. τοῦ Σουλτάνου· ἀκολούθως δὲ κατὰ τὸν ἐκδοθησόμενον Ἰραδὲν ἡ ὑπόθεσις παραπέμπεται ἐνώπιον τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου.

ΑΡΘΡΟΝ 32.

Εἰδικὸς νόμος θέλει ὁρίσει τὸν τρόπον τῆς διαδικασίας τῶν κατηγορουμένων ὑπουργῶν.

ΑΡΘΡΟΝ 33.

Οὐδεμία διαφορὰ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ὑπουργῶν καὶ τῶν ἰδιωτῶν καθ’ ὅσον ἀφορᾷ τὰς ἰδιωτικὰς καὶ τὰς ἀνεξαρτήτους τῶν ὑπουργημάτων αὐτῶν δίκας. Αἱ τοιαῦται δίκαι δικάζονται εἰς τὰ ἁρμόδια κοινὰ δικαστήρια.

ΑΡΘΡΟΝ 34.

Ὅταν τὸ τὴν κατηγορίαν ἐντεταλμένον τμῆμα τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου παραδεχθῇ δι’ ἀποφάσεως αὐτοῦ τὴν κατὰ τῶν ὑπουργῶν κατηγορίαν, οὗτοι ἐκπίπτουσι τῶν ὑπουργημάτων αὐτῶν ἄχρις οὗ ἀθωωθῶσιν.

ΑΡΘΡΟΝ 35.

Ἐν περιπτώσει καθ’ ἣν ὑπάρχει διαφωνία ἐπί τινος ἀντικειμένου μεταξύ τοῦ ὑπουργείου καὶ τῆς Βουλῆς, καὶ τὸ μὲν ὑπουργεῖον ἐπιμένει εἰς τὴν παραδοχὴν αὐτοῦ, ἡ δὲ πλειονοψηφία τῆς Βουλῆς δι’ ᾐτιολογημένης καὶ ἀκριβοῦς ψήφου ἤθελεν ἀποῤῥίψει αὐτὸ ὁριστικῶς καὶ ἐπανειλλημμένως, τὸ δικαίωμα τοῦ ἀλλάσσειν τὸ ὑπουργεῖον ἢ διαλύειν τὴν Βουλὴν ἐπὶ τῷ ὅρῳ νέων ἐκλογῶν ἐντὸς τῆς ὑπὸ τοῦ νόμου ὁριζομένης προθεσμίας ἀνήκει ἀποκλειστικῶς τῇ Α. Μ. τῷ Σουλτάνῳ.

ΑΡΘΡΟΝ 36.

Ἐν καιρῷ καθ’ ὃν, μὴ συνεδριαζούσης τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, παρουσιασθῇ κατεπείγουσα ἀνάγκη ὅπως προφυλαχθῇ τὸ Κράτος ἐναντίον κινδύνου ἢ περιφρουρηθῇ ἡ δημοσία ἀσφάλεια, δὲν ὑπάρχει δὲ καὶ ὁ ἀπαιτούμενος καιρὸς πρὸς συγκάλεσιν τῆς Βουλῆς ὅπως ψηφίσῃ τὸν ἐπὶ τούτῳ ἀναγκαῖον θεωρηθησόμενον νόμον, αἱ ἀποφάσεις αἵτινες ἤθελον ληφθῆ παρὰ τῶν ὑπουργῶν, ἐπὶ τῷ ὃρῳ πάντως τοῦ νὰ μὴ ἀντίκεινται εἰς τὰς διατάξεις τοῦ Συντάγματος, θέλουσιν ἔχει δι’ Αὐτοκρατορικοῦ Ἰραδὲ προσωρινῶς ἰσχὺν νόμου, ἄχρις οὗ ἡ Βουλὴ τῶν ἀντιπροσώπων συγκληθεῖσα ἀποφασίσῃ τὰ δέοντα.

ΑΡΘΡΟΝ 37.

Ἕκαστος ὑπουργὸς ἔχει τὸ δικαίωμα τοῦ νὰ παρευρίσκηται ὁπόταν θέλῃ εἰς ἕκαστον τῶν δύο Σωμάτων τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, ἢ νὰ ἐκπροσωπῆται ἐν αὐτοῖς ὑφ' ἑνὸς τῶν ἀνωτέρων ὑπαλλήλων τοῦ ὑπουργείου αὐτοῦ· ἔχει ἐπίσης τὸ δικαίωμα τοῦ ὁμιλεῖν πρὸ παντὸς ἄλλου τῶν μελῶν, ὅπερ ἤθελε ζητήσει τὸν λόγον.