θὰ μάθωσι μετ' ἐρυθήματος ὑπερηφανείας, ὅτι οἱ πρακτικοὶ αὐτῶν πρόγονοι ἀπῄτουν μέγιστον ποσὸν ὡς ἀποζημίωσιν ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ διαλύσῃ μνηστείας. Ἀλλ’ ἴσως ὁ νεαρὸς γόνος τοῦ οἴκου τῆς Σαβαυδίας θὰ ἦτο εὐτυχέστερος ἂν ἐγκαθίστατο ἔν Σκωττίᾳ μᾶλλον ἢ ἐν Κύπρῳ, ἐπειδὴ ἡ Κυπρία αὐτοῦ νύμφη ἔν ἔτος μετὰ τὸν γάμον ἐξεβλήθη τοῦ μεγίστου μέρους τοῦ βασιλείου αὑτῆς ὑπὸ τοῦ Ἰακώβου, νόθου υἱοῦ τοῦ θανόντος πατρὸς, βοηθουμένου ὑπὸ τοῦ σουλτάνου τῆς Αἰγύπτου. Ἀλλὰ τὸ κάστρον τῆς Κερυνείας, ἐξ οὗ εἶνε κάτοπτος ἡ θάλασσα ἡ περιέχουσα τὴν νῆσον ἀπὸ τοῦ βορρᾶ καὶ οὗ τελεία περιγραφὴ ἐδημοσιεύθη ἐπ’ ἐσχάτων ὑπὸ τῶν βρεττανικῶν ἀρχῶν, ἀντέσχε, καὶ ἐκεῖσε κατέφυγε τὸ βασιλικὸν ζεῦγος. Κατά τινα δὲ μεσοχρόνιον διακοπὴν τὴς πολιορκίας ἡ ἀτρόμητος βασίλισσα καὶ ὁ ἀσθενὴς αὐτῆς σύζυγος διέτριψαν ἐν Ῥόδῳ ἐπί τινος γαλέρας τῶν ἱπποτῶν τῆς νήσου ἐκεῖ ἐλλιμενιζομένης, ὅπως ζητήσωσι βοήθειαν. Καὶ ἐδεξιώθη μὲν αὐτοὺς φιλοφρόνως ὁ μέγας μάγιστρος Ἰάκωβος de Milly, ἀλλ’ ἡ ἀποδημία αὐτῶν ἀπέμεινεν ἄπρακτος, ἐξαιρουμένης τῆς δωρεᾶς ὀλίγων χρημάτων, σίτου καὶ πυροβόλων. Διὸ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴν αὐτῶν εἰς τὴν Κύπρον ἡ βασίλισσα ἀπεφάσισε νά ἐγκαταλίπῃ τὸν σύζυγον ἐν Κερυνείᾳ, καὶ ἐζήτησε βοήθειαν ἐν τῇ Ἑσπερίᾳ. Ἀλλὰ κατὰ τὸν πλοῦν τοῦτον τὸ πλοῖον αὐτῆς ἐσταματήθη μεταξὺ τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ῥόδου καὶ ἐλεηλατήθη ὑπὸ τῶν Βενετῶν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ Μαμελοῦκοί τινες αἰχμάλωτοι ἐπιβαίνοντες τοῦ πλοίου ἔκοψαν τὰ ὁπλίσματ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὀλίγον ἐφόνευον τὴν βασίλισσαν. Καὶ μετὰ πάροδον δὲ τριάκοντα ὅλων ἐτῶν ἡ βενετικὴ πολιτεία δὲν εἶχεν ἀκόμη ἀποτίσει τὴν χάριν τὴς τολμηρᾶς ταύτης πειρατείας ὀφειλομένην ἀποζημίωσιν[1]. Τέλος δὲ, ἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ Σικελοῦ φρουράρχου τῆς Κερυνείας, τοῦ Sor de Naves κατέπλευσεν ἡ βασίλισσα εἰς τὴν Ὠστίαν, ὑπερμεσοῦντος τοῦ Ὀκτωβρίου 1481, καὶ, ἀναπλεύσασα τὸν Τίβεριν, ἔφθασεν εἰς τὸν Ἅγιον Παῦλον τὸν ἐκτὸς τῶν τειχῶν. Ἀποβιβασθεῖσα δ’ ἐκεῖ ἔτυχε τῆς δεξιώσεως τῶν καρδιναλίων, οἵτινες συνώδευσαν αὐτὴν εἰς τὴν πόλιν, ὅπου κατῴκησε προςωρινῶς ἐν τῷ Ἁγίῳ
- ↑ Mélanges historiques Τόμ. Δ΄ σ. 395.
