Σελίδα:Μελέτη 1 (1912).djvu/42

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
“Η ΛΟΛΙΤΑ„
ΔΡΑΜΑ ΕΙΣ ΠΡΑΞΙΝ[1]

À Mlle V. F.

ΠΡΟΣΩΠΑ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ, σαράντα πέντε ἐτῶν καὶ ἤδη σχεδὸν γέρων.
ΧΡΗΣΤΙΝΑ, γρῃὰ ὑπηρέτριά του· στὰ μάτια της ζωγραφισμένη ἡ ἀφοσίωσις.
ΚΩΣΤΑΣ, συνομήλικος σχεδὸν τοῦ Φιλίππου· ἀρρενωπὴ μορφὴ καὶ παράστημα.
ΙΟΥΛΙΑ, γυναῖκά του κατά τι νεωτέρα του, μὲ ἀρκετὰ ὅμως ἄσπρα μαλλιά.
—Ἡ δρᾶσις σύγχρονος, εἰς μίαν ἐπαρχιακὴν πόλιν τῆς Ἑλλάδος.—


[Μικρὰ αἴθουσα στὸ σπίτι τοῦ Φιλίππου. Θύρα εἰς τὸ βάθος· ἄλλη θύρα δεξιᾷ. Ἀριστερᾷ παράθυρον μὲ κλειστὰ παραπετάσματα καί, πρὸς τὸ προσκήνιον, ἑστία ἀναμμένη. Παντοῦ κομψοτεχνήματα, φωτογραφίαι, βάζα στολισμένα μὲ ἄνθη. Σ’ ἕνα τραπεζάκι ἕνα βιβλίο ἀνοικτὸ καὶ ἕνα λεύκωμα φωτογραφιῶν. Εἶναι βράδυ. Μία λάμπα μὲ βάσιν στηριζομένην ἐπὶ τοῦ δαπέδου καὶ κόκκινο abat-jour φωτίζει ἀνεπαρκῶς. Οἱ τοῖχοι, σκοτεινοῦ χρώματος, μαντεύονται μᾶλλον ἀπὸ τὰς εἰκόνας ποῦ τοὺς στολίζουν].


ΣΚΗΝΗ Α΄
ΦΙΛΙΠΠΟΣ καὶ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

[Ὁ Φίλιππος κάθεται μόνος κοντὰ στὴ φωτιά. Τὸ βλέμμα του, ἀπλανὲς καὶ περίλυπον, εἶναι ῥιγμένο ἐπάνω στὴ φλόγα. Ὀνειροπολεῖ... Εἰσέρχεται ἀθορύβως ἡ Χρηστίνα].

ΦΙΛΙΠΠΟΣ (Ἀργά, χωρὶς νὰ στρέψῃ τὸ πρόσωπον). — Σύ εἶσαι Χρηστίνα;

ΧΡΗΣΤΙΝΑ (Μὲ γλυκύτητα). — Μάλιστα Κύριε. Ἦρθα νὰ ’ρωτήσω μήπως ἠθέλατε ἕνα φλυτζάνι τσάϊ.


  1. Παρεστάθη διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὸ θέατρον τῆς Νέας Σκηνῆς τὴν 3 Αὐγούστου 1910. Πρῶτοι διδάξαντες ἠθοποιοί: Ἐδμ. Φὺρστ (Φίλιππος), Μαρίκα Κοτοπούλη (Ἰουλία), Χρυσοῦλα Μυρὰτ (Χρηστίνα), Ἀθ. Περίδης (Κώστας).