ὥστε πολλάκις ἀφῃρημένη εἰς τὰς ἐπιστολὰς της ὰντὶ νὰ ὑπογράφῃ ὑποκόμησσα Σατωβριὰνδου ὑπέγραφεν «ὑποκόμησσα Σοκολάτα».
Εἰς τὸ ἀφαιρεῖσθαι ὑπόκεινται κατ’ ἐξοχὴν οἱ μαθηματικοὶ—καὶ ἀναφέρω ἤδη τὰ κατὰ τὸν Νεύτωνα—διότι τὴν σκέψιν αὐτῶν ἀπασχολοῦν διαρκῶς τὰ προβλήματα τῆς ἐπιστήμης των καὶ ἀποκλείουν πᾶσαν ἄλλην τοῦ νοῦ των λειτουργίαν. Περὶ τοῦ διασήμου μαθηματικοῦ Στοὺρμ διηγοῦνται ὅτι καθ’ ὁδὸν διαλογιζόμενος, ἓν μαθηματικὸν πρόβλημα περισπώμενος καὶ εὑρεθεὶς ἀπέναντι στρογγύλου τινὸς δίσκου, ἐστάθη καὶ διὰ τῆς κιμωλίας, τὴν ὁποίαν ἔφερε πάντοτε μαζί του, ἤρχισε νὰ χαράττῃ ἀριθμητικοὺς καὶ ἀλγεβρικοὺς συνδυασμούς. Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ δίσκος κινεῖται, ὁ δὲ καθηγητὴς τὸν ἀκολουθεῖ βαδίζων καὶ χαράττων ἐπ’ αὐτοῦ τὰ σημεῖα του. Ὁ δίσκος τρέχει, καὶ ὁ μαθηματικὸς τρέχει ὄπισθεν του ἐξακολουθῶν τὴν λύσιν τοῦ προβλήματος. Ἦτο δὲ ὁ δίσκος ἁπλούστατα ἡ βάσις ἑνὸς βαρελίου, τὸ ὁποῖον περιέφερεν ἐφ’ ἀμάξης πλανόδιος ὑδροπώλης. Ἐξίσου ἀφῃρημένος ἦτο καὶ ὁ συνάδελφός του, περὶ τὰ μέσα τοῦ παρελθόντος αἰῶνος ἀκμάσας ἐν Γαλλίᾳ περιώνυμος μαθηματικὸς Ἀμπέρ, ὅστις ἀπερροφημένος πάντοτε ἐκ τῶν σκέψεων του ἐχαιρέτα καθ’ ὁδὸν μηχανικῶς πάντας τοὺς διαβάτας, ἡμέραν δέ τινα, ὡς λέγουν, ἐθεάθη χαιρετῶν καὶ ἕνα μεγαλόσωμον σκύλλον τῆς Νέας Γῆς. Ἕνεκα δὲ τοῦ φυσικοῦ τούτου ἐλαττώματος ἐγένετο κάποτε ἥρως κωμικῆς σκηνῆς, ἥτις εἶναι πραγματικῶς τὸ ἀστειότερον πάθημα ἐξ ὅσων ποτὲ συνέβησαν εἰς ἀφῃρημένον.
Προσκληθεὶς ποτὲ εἰς γεῦμα ἐπίσημον ὁ Ἀμπέρ, ὅστις προσφάτως εἶχεν ἐκλεγῇ μέλος τοῦ Ἰνστιτούτου, μετέβη, κατὰ συμβουλὴν φίλου του, εἰς τὸ γεῦμα φέρων τὴν ἀκαδημαϊκήν του στολήν. Εὑρέθη ὅμως στενοχωρημένος ἐκεῖ, διότι ἦτο ὁ μόνος ἐκ τῶν προσκεκλημένων, ὅστις ἔφερε στολήν· ἄλλως τε ἦτο καὶ ἀδέξιος περὶ τὰς κοσμικὰς συνηθείας, τὸ ξίφος δὲ τῆς στολῆς τὸν ἠνώχλει εἰς τὰς κινήσεις του. Ὅθεν ἐπωφεληθεὶς μικρᾶς εὐκαιρίας, τὸ ἀφῄρεσε πρὶν παρακαθήσῃ εἰς τὴν τράπεζαν καὶ τὸ ἔκρυψεν ὄπισθεν τῶν προσκεφαλαίων ἑνὸς καναπέ. Ἐλευθερωθεὶς οὕτω τοῦ ἐμποδίου, συμμετέσχε τοῦ γεύματος
