μόνα της ἐπιστημονικὰ καθιδρύματα.
Ἀβόλιον, (Ἀρχ. Ἀπολλωνία) ἐν Ἀσίᾳ εἰς ἐπαρχίαν ἐπὶ νήσου τῆς Οὕτως ὀνομαζομένης λίμνης, κάτ. 2,000 περίπου Χριστιανοὶ Ἕλληνες, σχεδὸν ὅλοι ὀψαράδες ζῶντες ἀποκλειστικῶς ἀπὸ τὴν πλουσίαν ὀψάρευσιν εἰς ταύτην την λίμνην, τὴν ὁποίαν οἱ χάρται παριστάνουσιν ὡς πολλὰ μικράν.
Ἀβομένη, πόλις Ἀφρικῆς εἰς τὸ βασ. Λαχόμη, εἶναι μητρόπολις τῆς κυρίως ὁμωνύμου πολιτείας, ἀτάκτως κτισμένη καὶ περιγυρισμένη με βαθὺν χάνδακα, ἐπάνω τοῦ ὁποίου φέρουσιν εἰς τὴν πόλιν τέσσαρες γέφυραι. Γίνονται ἐνταῦθα ἐτησίως μεγάλα πανηγύρια, καὶ ἡ πόλις περιέχει 24,000 κατοίκους· θρ. ν. μ. στ. ἴδε Νιγριτία.
Ἀβὸρ, Ἀγγλικὴ ἐπαρχία εἰς τὴν ὀπίσω Ἰνδίαν εἰς τὴν ὑψηλὴν κοιλάδα Ἀσάμ· θρ. ν. στ. μ. ἴδε Ἰνδίαι Ἀγγλικαί.
Ἀβοράνη, χωρίον τῆς Ἑλλάδος δύο καὶ ἥμισυ ὥρας μακρὰν τῆς Ἀράχοβας, περὶ ἧς ἴδε Ἀράχοβα, χωρίον μὲ 295 κατ.
Ἀβοῦ, σειρὰ τῶν δυτικῶν ὀρέων Γάτα Ἰνδικοῦ συστήματος, ἡ ὑψηλοτάτη κορυφὴ εἰς Ταπτ, ὀργ. 850.
Ἀβοῦ-Ἀρισχ, πολιτεία Ἀραβικὴ παρὰ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταξὺ τοῦ μεγάλου Ζεροφάτου Μέκας καὶ τοῦ Ἰμαμάτου Ζεμέν. Ἀπὸ τῆς πτώσεως τῶν Ἀαβητῶν, ἡ πολιτεία αὕτη συνεστάλη πολὺ, περὶ λπ. ἴδε Ἀραβία.
Ἄβου Δεσχιρδσχὲχ ἐπαρχία τοῦ Κυβ. Ἄνω Αἰγύπτου ἔχουσα ὑπ’ αὐτὴν τὰς κοινότητας Θεφαγᾶ, Σεδφ ἔλ-φαρ.
Ἀβουκιβὶρ, κοινότης ἄνω Αἰγύπτου ὑπὸ τὴν Ἐπαρχ. Σχαρκιχί.
Ἀβουκίρ, (ἀρχ. Κάνωβος) εἰς τὰ πέριξ Ἀλεξανδρείας ἐν Αἰγύπτῳ μὲ ἀκρόπολιν, ἥτις προστατεύει τὸν ὅρμον ἐδῶ ἔστεκε ποτὲ τὸ διαβόητον Θεραπεῖον, εἰς τοῦ ὁποίου τὰς ἑορτὰς ἔτρεχον πανταχόθεν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἡ ἀκράτεια καὶ ἀσέλγεια ἔφθανεν εἰς τὸν κολοφῶνα.
Ἀβι-μενεγό, κανάλιον εἰς τὸν Νεῖλον, τὸ ὁποῖον διὰ τῆς Βελβηΐδος λίμνης, διαβαίνει πλησίον ἀπὸ Τελλ-Βουϊσὰχ, ἔχει μῆκος 80,000 ὀργ,
Ἀβουσαβέλ, εἰς Ἀφρικὴν ἐν Κάτω Αἰγύπτῳ, εἶναι περίφημος διὰ τὸ μέγα νοσοκομεῖον διατεταγμένον διὰ 1200 ἀῤῥώστους, ἀλλὰ τὸ ὁποῖον ἐμπορεῖ νὰ δεχθῇ καὶ 1,800, καὶ ἀξιόλογος διὰ τὴν ἰατρικὴν σχολὴν μὲ 300 μαθητάς. Αἰγύπτιος διδαχθεὶς εἰς τὴν Γαλλίαν εἶναι διδάσκαλος τῆς Γαλλικῆς γλώσσης, καὶ μεταφράζει Γαλλικὰ συγγράμματα ἰατρικῆς εἰς τὴν Ἀραβικὴν γλῶσσαν.
Ἀβουσί-ἐλ-Μελάκ, χώρα παρὰ τὸν Νεῖλον ποταμὸν ἐν Αἰγύπτῳ.
Ἀβουσὶρ ἢ Βουσὶρ, (Βούσιρις) εἶναι μικρὰ χώρα ἐπὶ τῆς πλευρᾶς τοῦ Νείλου, εἰς τὸ Ναζηράτον Μεσχαλλὲχ, ἐν Κάτω Αἰγύπτῳ εἶναι περίφημος διὰ τὰς πυραμίδας της, πλησίον αὐτῆς εἶναι αἱ περίφημοι κατακόμβαι τῶν πτηνῶν, ἐντὸς βράχων κτισμέναι μὲ μακρὰ ὑπόγεια καὶ πηγάδια. Αὐτοῦ φυλάττονται ἐντὸς λαγήνων αἱ μούμιαι τῶν πτηνῶν. Τὸ μηδαμινὸν τοῦτο χωρίον, τὸ πάλαι περιφημότατον διὰ τὸ ἱερὸν τῆς Ἴσιδος καὶ περισσότερον διὰ τὴν εἰς τιμήν της πανηγυριζομένην ἑορτήν. Ὀ Ἡρόδοτος λέγει ὅτι ἡ ἑορτὴ αὕτη ἔφερνεν ἐδῶ ὑπερφυὲς πλῆθος ἀνθρώπων· οὗτοι ἔκλαιαν πρῶ-
