Σελίδα:Ιστορία του ρε της Σκωτίας με την ρήγισσα της Εγγλητέρας.pdf/32

[329—350]

—18—

Καὶ χαίρετον μὲ τὴν κυρὰν ὡς ἤθελεν ἀτός του.
Ἠπῆρε καὶ τὴν ἤφερε στὸ σπίτι τοῦ πατρός του,
Καὶ κεῖ τὴν εὐλογήθηκε καὶ ἐστεφανώθηκέ την,
Καὶ ὡσὰν τὰ μάτια του τὰ δυὸ ἀγαπᾷ καὶ βλεπέ την.
Ἔζησαν καὶ καιρὸν πολὺν καὶ κάμαν καὶ παιδία,
Κ’ ὕστερα κληρονόμησε ὅλην τὴν αὐθεντεία.
Καὶ ὁ ῥήγας ὁ κακότυχος ἔμεινεν γελασμένος,
Ἐκ τὸ πικρό του ἔσκασε^[1], καὶ μείν’ ἀποθαμμένος.
Λοιπὸν ἴδετε, ἄρχοντες, ἡ φύσις πῶς ταυρίζει^[2],
Ἐκεῖνο τὸ μισᾷ κανεὶς εἰς αὐτὸ νὰ γυρίζῃ·
Ὡσὰν ἐγύρισεν αὐτὸν ὁπ’ ὅλαις ταῖς ἐμίσα·
Καὶ ὕστερα διὰ ταυταῖς τὸν ἔπαιρνεν ἡ λύσσα·
Καὶ πῶς ὑπῆγε ὡς βουλευτὴς καὶ ἐφανέρωσέ το,
Καὶ κείνη πῶς τὸ δέχθηκεν, εἰς μίο καὶ ’καμέ το·
Καὶ πάλι πῶς ἐγίνωσκε τὸν ῥήγα νὰ γελάσῃ,
Νὰ τόνε κάμη νὰ δαρθῇ καὶ πάλι νὰ σωπάσῃ·
Πάλι πῶς τὸν ἐνέμπαιξε^[3], καὶ ἠπῆρε καὶ ἀφικέτον,
Μὲ τὸν Λοΐζον ἔφυγεν καὶ εὐλογήθηκέ τον.
Γιὰ δαὐτὸ^[4] μὴν ὀκνεύετε, μηδὲν τὸ ἀμελᾷτε,
Πρᾶγμα ποῦ νἆν’ τῆς φύσεως ποτὲ μὴν τὸ μ’ ὑπάτε^[5]·
Τὶ φύσις εἶναι δυνατὴ, τὸν ἄνθρωπον ταυρίζει
Π’ ἐκεῖνα ὅλα τὰ μισᾷ, καὶ δείχνει δὲν τὰ χρήζει,

1. Ἔσκασε, littéralement il creva.
2. Ταυρίζω, entraîner avec force.
3. Ἐνέμπαιξε, se moqua de.
4. Γιὰ δαὐτό; le δ est simplement euphonique.
5. Ὑπάτε....? Ainsi dans les deux éditions dont je me suis servi. Ne