νικὸς λαὸς σύμπας ἐπεδείξαντο ἀξιοθαύμαστον σθένος. Ἰδοὺ δὲ πῶς περιγράφει τὴν κατάστασιν ὁ Γάλλος πρεσβευτὴς Θουβενὲλ[1]. «Ἡ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ὑφίσταται καλλίτερον παρ’ ὅσον τις ἠδύνατο νὰ ἐλπίζῃ τὸ βάρος τῶν κρισίμων τούτων περιστάσεων· αἱ ἐκ τῶν ἐπαρχιῶν εἰδήσεις εἰσὶ καλαί· ἡ τάξις οὐδαμοῦ διεταράχθη καὶ οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἀγγλικοῦ κόμματος, ἐκτὸς ἐξαιρέσεών τινων, ζωηρῶς ἐπικρίνουσι τὰς πράξεις τῆς Ἀγγλίας· οἱ ἐν Σύρῳ καὶ Πάτραις προξενικοὶ ἡμῶν πράκτορες γράφουσιν ὅτι εἰς τὰς δύο ταύτας πόλεις, τὰς ἑστίας τοῦ Μαυροκορδατιστικοῦ κόμματος, τὸ δημόσιον πνεῦμα ἐκδηλοῦται ὑπὲρ τοῦ Βασιλέως.
Κατὰ τὰς τελευταίας εἰδήσεις δύο πολεμικὰ ἀγγλικὰ ναυλοχοῦσιν ἐν τῷ λιμένι τῆς Σύρου καὶ οἱ ἔμποροι ἐναγωνίως ἀναμένουσι τὰ κατὰ τοῦ ἐμπορίου μέτρα, ὧν τὴν λῆψιν προαναγγέλλει ἡ παρουσία τῶν πλοίων τούτων. Ἐν Πάτραις ἀπὸ ὥρας εἰς ὥραν ἀνέμενον τὴν ἐμφάνισιν ἀγγλικῶν πλοίων. Ἡ βουλὴ ἐξακολουθεῖ τὰς ἐργασίας αὐτῆς καὶ ἄνευ ἀντιπολιτεύσεως ἐπεψηφίσθησαν οἰκονομολογικά τινα νομοσχέδια.
Ἡ πόλις πᾶσα εἶναι ἤρεμος· νέοι ἐκ τῶν Ἰονίων νήσων φοιτηταὶ τοῦ Πανεπιστημίου προσπαθοῦσι νὰ διοργανώσωσι διαδήλωσιν ἐναντίον τῶν Ἄγγλων, ἀλλ’ ἡ δημοσία γνώμη ἀποδοκιμάζει τὰς τοιαύτας προκλήσεις. Ἡ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ἀπεφάσισε ν’ ἀποστείλῃ εἰς τὰς ἐπαρχίας στρατιωτικούς τινας ἀρχηγούς· ὁ στρατηγὸς Γρίβας διωρίσθη ἀρχηγὸς τῶν στρατευμάτων τῆς Ἀττικῆς, τῆς Βοιωτίας καὶ τῆς Εὐβοίας· ὁ στρατηγὸς Μαμούρης τὰ αὐτὰ ἀνέλαβε καθήκοντα ἐν Ἀκαρνανίᾳ, Φθιώτιδι καὶ ἐν τοῖς βορείοις μεθορίοις· ὁ στρατηγὸς Τζαβέλας διωρίσθη φρούραρχος τοῦ Ναυπλίου καὶ ἀρχηγὸς τῶν στρατευμάτων τῆς Ἀργολίδος.
Παρατήρησα εἰς τὸν ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν ὑπουργὸν ὅτι οἱ διορισμοὶ οὗτοι φαίνονταί μοι ἀμφιβόλου ὡφελείας καὶ ὅτι, κατὰ τὴν γνώμην μου, ἡ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ὤφειλε ν’ ἀπέχῃ, μετὰ μεγί-
- ↑ Ἰδὲ Thouvenel, La Grèce du Roi Othon Paris 1890 σελ. 296, Ἐπιστολὴν ὑπὸ ἡμερομηνίαν 16)28 Ἰανουαρίου 1850 πρὸς τὸν ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν ὑπουργὸν τῆς Γαλλίας στρατηγὸν Δελαχίτ.
