γορίαι τῶν ἀντιπολιτευομένων ἦσαν ψευδέσταται· διότι ἡ Κυβέρνησις ἐξῆλθεν ἡττημένη ἐκ τοῦ φανατικοῦ ἐκλογικοῦ ἀγῶνος
Αὐτὸς δὲ ὁ Μαυροκορδάτος καίτοι ἐξελέγη ὑπὸ τριῶν ἐκλογικῶν περιφερειῶν καὶ τοῦ Πανεπιστημίου ἀπέτυχεν ἐν Μεσολογγίῳ, πρὸς ὃ διὰ μακρᾶς συνεδέετο ἐνδόξου, κατὰ τὸν ἱερὸν ἀγῶνα, ἱστορίας! ἔγκριτοι δὲ ὀπαδοὶ αὐτοῦ ἢ παντελῶς ἀπεκλείσθησαν ἀποτυχόντες ἢ εἰσήρχοντο εἰς τὴν Βουλὴν τετραυματισμένοι καὶ μετὰ μικρᾶς μόνον πλειονοψηφίας· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἀντιπάλλων ἀπέτυχον, ὡς ὁ Ρήγας Παλαμήδης, ὁ δὲ Κωλέττης καὶ ὁ Μεταξᾶς ἐξελέγησαν ἐν Ἀθήναις μετὰ μεγάλης πλειονοψηφίας, τοῦ πρώτου ἐκλεγέντος καὶ ἐν Ναυπλίᾳ.
Οὕτω δὲ ἡ ἀντιπολίτευσις ἔλαβε τὴν πλειονοψηφίαν, κατὰ τὴν πρώτην βουλευτικὴν ἐκλογήν. Ἔν τισιν ἐπαρχίαις ἡ διαφορὰ ἦτο καταπληκτική· ἐν Πελοποννήσῳ ἐκ τῶν 55 ἐκλεχθέντων βουλευτῶν, πλὴν 4, πάντες ἦσαν ἀντιπολιτευόμενοι.
Οἱ ἀντιπολιτευόμενοι ἀράμενοι λαμπρὰν νίκην, ἀπὸ τῆς ἐκλογῆς, ἐγένοντο θρασύτεροι κατὰ τοῦ Μαυροκορδάτου· ὁ δὲ Ὄθων ἰδὼν αὐτὸν πεπτωκότα οὐ μόνον ἐγκατέλιπεν αὐτὸν πρὶν ἢ συνέλθῃ ἡ Βουλὴ ἀλλὰ καὶ ἔρρεπε πρὸς τοὺς νικητὰς φανερῶς. Ὁ ἀτυχὴς Μαυροκορδάτος τότε πανταχόθεν βαλλόμενος προητοιμάζετο νὰ πέσῃ, ἀλλὰ νὰ πέσῃ, ὅσον ἔνεστιν, ἧττον τετρωμένος.
Ἐνταῦθα δὲ τοῦ λόγου γενόμενοι δὲν νομίζομεν ἄσκοπον νὰ προσθέσωμεν καί τινα περὶ τοῦ τρόπου τῶν πρώτων βουλευτικῶν ἐν Ἑλλάδι ἐκλογῶν, ἵνα οὕτως γνόντες τοῦτον καὶ παραβάλλοντες πρὸς τὸν νῦν ἐν χρήσει ἐν ταῖς ὁμοίας ἐκλογαῖς, ἴδωμεν ποῖα τὰ καλὰ καὶ ποῖα τὰ τρωτὰ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἑτέρου ἐκλογικοῦ τρόπου.
Κατὰ τὸν ἀπὸ τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως τῆς 18 Μαρτίου 1844 ἐκπονηθέντα νόμον περὶ ἐκλογῆς Βουλευτῶν ἀνεκηρύσσετο ἐν Ἑλλάδι ἡ καθολικὴ ψηφοφορία· διότι πᾶς συμπληρώσας τὸ 25ον ἔτος τῆς ἡλικίας αὐτοῦ ἔτος Ἕλλην πολίτης ἦτο ἐκλογεύς. Αἰ ἐκλογαὶ ὅμως δὲν ἐγίνοντο ταὐτοχρόνως καθ’ ἅπαν τὸ κράτος, ὡς τὴν σήμερον, ἀλλὰ διήρκουν ἐπὶ ὀκαήμερον (ἄρθρον 16 τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου) ὁ δὲ ἐκλογικὸς σάλος παρετείνετο ἀπὸ ἐπαρχίας εἰς ἐπαρχίαν πολλάκις καὶ
