Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/223

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
223
ΟΘΩΝΟΣ

νοβολισμοὶ καὶ μουσικαὶ παιανίζουσαι ἐχαιρέτων τὸ ἐπίσημον τῆς ἡμέρας. Κατὰ τὰς 10 π. μ. ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας Εἰρήνης ἐτελέσθη ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Νεοφύτου δοξολογία, μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁποίας θαυμάσιον ἐξεφώνησε λόγον ὁ καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Νεόφυτος Βάμβας.

Μετὰ τὴν δοξολογίαν ἡ Κυβέρνησις καὶ τὰ μέλη τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως μετέβησαν ἐν σώματι εἰς τὴν αἴθουσαν τῶν παρὰ τὸ σημερινὸν Βουλευτήριον κειμένων παλαιῶν Ἀνακτόρων, ἥτις εἶχεν ὁρισθῆ ὡς αἴθουσα τῶν συνεδριῶν τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως.

Ἐνταῦθα δὲ, μετὰ τὸν συνήθη ἁγιασμόν, τὰ μέλη τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως ὡρκίσθησαν ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ ὑπέδειξαν ὡς πρόεδρον τὸν πρεσβύτερον αὐτῶν, Πανοῦτσον Νοταρᾶν, καὶ γραμματέα τὸν νεώτερον Σ. Κοπανίτσαν. Μετὰ τοῦτο, ὁ Ἀλέξ. Μαυροκορδάτος παρετήρησεν, ὅτι ἡ πρώτη αὕτη συνεδρία ἀποτελεῖ τὴν τελετὴν τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως καὶ ὅτι ἑπομένως ὁ διδόμενος ὑπὸ τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ ἔθνους ὅρκος δὲν δύναται νὰ ἐπιφέρῃ οὐδὲν κώλυμα εἰς τὰς ἀποφάσεις τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως ὡς μὴ προδικάζων τὰ ζητήματα.

Τῆς προτάσεως ταύτης γενομένης δεκτῆς, ἐκληρώθη δεκαμελὴς ἐπιτροπεία συγκειμένη ὑπὸ τῶν: Σπ. Λογοθετοπούλου, Δ. Βουδούρη, Ι. Σουλιναραίου, Σ. Τριανταφύλλη, Σ. Μήλιου, Διομ. Κυριακοῦ, Μ. Μάνου, Γ. Δερνιτσιώτη, Μ. Σολωμοῦ καὶ Γ. Μεγαπάνου, πρὸς ὑποδοχὴν τοῦ βασιλέως, ὅστις περιστοιχιζόμενος ὑπὸ τῶν ὑπασπιστῶν αὐτοῦ Σκαρλάτου Σούτσου, Γαρδικιώτου Γρίβα, Δημητρ. Μαυρομιχάλη καὶ Ἀθανασίου Μιαούλη προσῆλθε τῇ 2 μ. μ. ὥρᾳ, ζωηρῶς ὑπὸ τοῦ λαοῦ ἐπευφημούμενος, εἰς τὸ βουλευτήριον, καὶ ἀναβὰς ἐπὶ τὸν θρόνον ἐκήρυξε τὴν ἔναρξιν τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως διὰ τοῦδε τοῦ λόγου:

«Κύριοι πληρεξούσιοι τοῦ Ἔθνους.

«Ἐμφανίζομαι εἰς τὸ μέσον Ὑμῶν μὲ τὴν εὐφρόσυνον πεποίθησιν ὅτι ἡ Συνέλευσις αὕτη θέλει εἶσθαι ἀγαθοῦ πρόξενος εἰς τὴν φιλτάτην ἡμῶν Ἑλλάδα.

«Ἐξ αὐτῆς τῆς καθιδρύσεως τῆς Βασιλείας, διάφοροι ἐλεύθεροι