νιον θὰ ἀπελάμβανε πλέον τελείας καὶ πλήρους εὐδαιμονίας· διότι τὰ δῶρα τῆς εὐτυχίας! ἤρξαντο διδόμενα δαψιλῶς, τὰ σιδηρᾶ καὶ χαλκᾶ ἀριστεῖα, καθ’ ἑκατοντάδας, διενέμοντο τοῖς πεινῶσιν ἀγωνισταῖς!
Ἀλλ’ ὅμως πάντα ταῦτα παρῆλθον ταχέως καὶ ἐναπέμεινεν ἡ σκληρὰ πραγματικότης· τοὐτέστιν ἔπεσε μὲν ἡ μοναρχία, ἣν ἐθεώρουν ὡς αἰτίαν πάντων τῶν κακῶν ἐν Ἑλλάδι, ἀλλ’ ἦλθε καὶ τὸ Σύνταγμα ὅπερ οὐδαμῶς ἐφαίνετο κατάλληλον διά τοὺς ἕλληνας καίπερ φύσει φιλελευθέρους, ἕνεκεν τῆς καταστάσεως ἐν ᾗ εὑρίσκοντο μόλις πρὸ πεντάδων τινῶν τῆς δουλείας, ἐν ᾖ ἔμαθεν κακὰς ἕξεις, ἐξελθόντες καὶ οὕτως ἐν τάχει, πάνθ’ ὅσα ἐν μέθῃ καὶ ἐνθουσιασμῷ ὑπὲρ τοῦ Συντάγματος διατελοῦντες οἱ στασιασταὶ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου ἀπῄτησαν κατὰ τὰς 3 π.μ., μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, περιῆλθον εἰς ἀχρηστίαν, ἡ δημιουργηθεῖσα ἐθνικὴ ἑορτὴ ἀπέμεινε νεκρὰ ἐν τῷ διατάγματι καὶ ἀντιπαρῆλθεν ἐν γενικῇ ἀδιαφορίᾳ· μόλις δὲ πρὸ ὀλιγίστων ἐτῶν ἐκλήθη ὁδός τις ἐν Ἀθήναις, Ὁδὸς Γ′ Σεπτεμβρίου.
Οἱ ἄνδρες οἱ τὰ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου ἐκτελέσαντες διηρώτων ἀλλήλους ἐὰν ἔπραξαν καλῶς, ἐὰν ὠφέλησαν ἢ ἔβλαψαν τὴν Πατρίδα. Καὶ, ὁ μὲν Λόντος ἀπογοητευμένος ηὐτοκτόνει, μετὰ παρέλευσιν οὗ πολλοῦ χρόνου, καὶ ὑπὸ τῶν τύψεων τοῦ συνειδότος βληθείς μετανοῶν, διότι παρεπείσθη, ὁ δὲ Σκαρβέλης ἀπέθανε προώρως.
Οὕτω δὲ πάντοτε συμβαίνει ὅταν ἐπιτελῶνται μεταβολαὶ προώρως, δι’ ἃς οὔτε προπαρεσκευασμένος εἶναι ὁ λαός, οὔτε προέρχονται ἐκ τῆς ἐνδομύχου αὐτοῦ πεποιθήσεως, ἀλλ’ ἐξ ὀλίγων μόνον. Ἄκαιροι φιλοδοξίαι, ἀπαιτήσεις μὴ ἱκανοποιούμεναι πολιτευομένων καὶ ἀνικανότητες Μοναρχίας ἄφρονος καὶ παλιμβούλου, εἰς βαθμὸν μέγα φιλυπόπτου, δισταζούσης καὶ ἀναβλητικῆς καὶ ἐπὶ τῇ διατηρήσει τῶν ξένων ἐμμενούσης, ἐδημιούργησαν τὴν 3ην Σεπτεμβρίου· οἱ νικηταὶ τῆς ἡμέρας ταύτης ἦσαν ἀντάξιοι τῶν ἡττημένων λέγει ὁ κ. Κυριακίδης· ἄτομα κατέβαλον ἄτομα· ἔπεσε μία κυβέρνησις καὶ διωρίσθη ἄλλη· οὔτε ἡ μία ἀπέρρεεν ἀπὸ τοῦ λαοῦ, οὔτε ἡ ἄλλη· ἡ μία ἦτο προϊὸν βασιλέως ἄνευ θελήσεως, περικυκλουμένου ὑπὸ ξένων καὶ Ἑλλήνων αὐλοκολάκων· ἡ ἄλλη ἦτο ἀποτέλεσμα τῆς συνεργείας ὀλίγων ἀνδρῶν, ὧν οἱ μὲν παρεπλανήθησαν
