νὰ ὑπογράψῃ δύο ἕτερα διατάγματα, διὰ μὲν τοῦ ἑνὸς τῶν ὁποίων ἀνεγνώριζε «τὴν ἡμέραν τῆς 3 Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέραν ἀριστεύσεως τοῦ στρατοῦ, καὶ τῶν πολιτῶν τῆς πρωτευούσης καὶ ἁπάντων τῶν λαβόντων μέρος εἰς τὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην πραχθέντα» καὶ διέταττε τὴν ἀπονομὴν πρὸς τὸν στρατὸν καὶ τοὺς πολίτας σιδηροῦ ἀριστείου φέροντος ἀπὸ τοῦ ἑνὸς μὲν μέρους ἐπιγραφὴν 3 Σεπτεμβρίου 1843 ἀπὸ δὲ τοῦ ἑτέρου Συνταγματικὸς Θρόνος καὶ κρεμάμενον ἀπὸ ταινίας πορφυρᾶς· διὰ δὲ τοῦ ἑτέρου ἀπένειμε τὴν βασιλικὴν εὐχαρίστησιν πρὸς τὸν διοικητὴν τῆς φρουρᾶς συνταγματάρχην Δημήτριον Καλλέργην, τῇ 11 Σεπτεμβρίου, διορισθέντα στρατιωτικὸν διοικητὴν τῆς Πρωτευούσης, πρὸς τὸν πρόεδρον τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου Ἀθηνῶν συνταγματάρχην Ι. Μακρυγιάννην καὶ λοιποὺς ἀνωτέρους καὶ κατωτέρους ἀξιωματικούς.
Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν καὶ τῶν διαταγμάτων τούτων, τῇ 3 μ. μ. τῆς Γ′. Σεπτεμβρίου ὥρα, ὁ στρατὸς παρήλαυνε πρὸ τῶν ἀνακτόρων, ὁπόθεν ἐθεῶντο ὅ τε βασιλεὺς μετὰ τῆς βασιλίσσης καὶ τῶν αὐλικῶν, κραυγάζων: «ζήτω ὁ συνταγματικὸς βασιλεὺς Ὄθων ὁ Α.′» καὶ μουσικῆς παιανιζούσης ἐπανέκαμψεν εἰς τὸν στρατῶνα ἀκολουθούμενος καὶ ἐπευφημούμενος ὑπὸ τοῦ λαοῦ· ἡ δὲ νέα κυβέρνησις διὰ τῶν ὑπαλλήλων αὐτῆς διένειμε προκήρυξιν εὐαγγελιζομένην τὰ γενόμενα ὡς ἑξῆς:
«Ἕλληνες, — Τέλος πάντων αἱ εὐχαὶ ὑμῶν εἰσηκούσθησαν· ὁ λαός, ὁ στρατὸς τῆς πρωτευούσης καὶ τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας ἐξέφρασε σήμερον πρὸς τὴν Α. Μ. τὸν σεβαστὸν ἡμῶν βασιλέα τὰς περὶ συγκαλέσεως καὶ περὶ ὁριστικοῦ Συντάγματος, ἐφέσεις τοῦ Ἔθνους, τὰς ὁποίας καὶ εὐχαρίστως ἀπεδέχθη ἡ Α. Μ. εὐδοκήσασα ἅμα καὶ νὰ καλέσῃ ἡμᾶς εἰς τὴν διεύθυνσιν τῶν πραγμάτων.
«Σπεύδοντες λοιπὸν νὰ σᾶς δώσωμεν τὴν εὐχάριστον ταύτην ἀγγελίαν, σᾶς προσκαλοῦμεν εἰς συντήρησιν τελείαν τῆς τάξεως καὶ τῆς ἡσυχίας, ἵνα συμπληρωθῇ ὁ μέγας σκοπὸς τῆς ἐθνικῆς εὐημερίας, καὶ ἵνα δυνηθῶμεν ν’ ἀποδείξωμεν, ὅτι γνωρίζομεν νὰ ἐκτελῶμεν καὶ τὰ ἀληθῆ συμφέροντα τῆς πατρίδος μας καὶ τὸν εὐσχήμονα τρόπον, καθ’ ὃν αὐτὰ δύνανται νὰ πραγματοποιηθῶσιν·
