ἱππεῖς, εὑρίσκει συνηγμένους τοὺς ἀξιωματικούς, ἐν οἷς καὶ τὸν διευθυντὴν τῆς στρατιωτικῆς σχολῆς Σπῦρο Μήλιον μετὰ τριῶν ἑτέρων ἀξιωματικῶν, ἀγορεύει πρὸ τῆς φρουρᾶς ἐξορκίζων αὐτὴν νὰ συνδράμῃ τὸ Ἔθνος, ἵνα ἀπαλλαγῇ τῆς καταστάσεως εἰς ἣν ἔρριψεν αὐτὸ ἡ ἀπολυτοφροσύνη τοῦ βασιλέως καὶ ἡ ἐπικρατοῦσα ξενοκρατία, ἀνασπᾷ τὸ ξίφος καὶ ἀπειλήσας θάνατον πρὸς πάντα ἐναντιοθησόμενον, κράζει πρῶτος αὐτός: ζήτω τὸ Σύνταγμα!
Τὴν κραυγὴν ταύτην ἐπανέλαβον πάντες, ὁ δὲ Καλλέργης διατάσσει ἕνα λόγον ἀκροβολιστῶν ἵνα μεταβὰς διαλύσῃ τὴν πολιορκίαν τοῦ οἴκου τοῦ Μακρυγιάννη καὶ ἄνδρας τινὰς ἵνα διανοίξωσι τὰς φυλακὰς τοῦ Μενδρεσέ, προσλάβωσι τοὺς ἐκεῖ ἐγκαθειργμένους καὶ μετ’ αὐτῶν διευθυνθῶσιν εἰς τὰ Ἀνάκτορα πρὸς ἃ ἤθελε διευθυνθῆ πρότερον ἐκεῖνος μετὰ τῆς φρουρᾶς, ἀποτελουμένης ὑπὸ τοῦ τάγματος τῆς γραμμῆς, τοῦ ἱππικοῦ καὶ ἑνὸς λόχου τῶν ἀκροβολιστῶν.
Τῇ 1ῃ μετὰ τὸ μεσονύκτιον ἀκριβῶς ἐξεκίνησεν ὁ Καλλέργης μετὰ τοῦ στρατοῦ, ἀφ’ οὗ διέταξε νὰ ριφθῶσι δύο πυροβολισμοὶ ὡς ἦτο τὸ σύνθημα· ἔντρομοι οἱ κάτοικοι τῶν ὁδῶν δι’ ὧν διήρχετο ὁ ἀποστατήσας στρατὸς ἀφυπνίζοντο ὑπὸ τῆς μουσικῆς καὶ τῶν ὑπὲρ τοῦ συντάγματος καὶ τοῦ ἔθνους ζητωκραυγῶν· ἐβάδιζον δὲ κατὰ φάλαγγα, μετὰ σημαιῶν, μουσικῆς καὶ σαλπίγγων, τοῦ Καλλέργη διὰ τῆς βροντώδους αὐτοῦ φωνῆς ἐπιτακτικῶς διατάσσοντος.
Οὕτως ἔφθασαν εἰς τὴν εὐρεῖαν τῶν νεοκτίστων Ἀνακτόρων, πλατεῖαν εἰς ἃ ἀπὸ πολλοῦ εἶχεν ἐγκαταστῆ ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν αὐλικῶν καὶ τῆς λοιπῆς αὐτοῦ θεραπείας. Ὁ βασιλεὺς εἰργάζετο ἔτι ἐν τῷ ἰδιαιτέρῳ αὐτοῦ γραφείῳ, ὅτε ἤκουσε τὴν μουσικὴν καὶ τὰς ζητωκραυγάς· ἡ βασίλισσα ἥτις εἶχε κατακλιθῆ ἔντρομος ἀφυπνίσθη καὶ ἔδραμε λυσίκομος παρὰ τῷ βασιλεῖ συζύγῳ, ἐπανελθοῦσα δὲ εἰς τὸν κοιτῶνα καὶ ἐν τάχει ἐνδυθεῖσα ἔδραμε καὶ πάλιν πλησίον τοῦ Ὄθωνος, ὅστις κάτωχρος ἐξ ὀργῆς συνδιεσκέπτετο μετὰ τῶν ὑπασπιστῶν καὶ τῶν αὐλικῶν.
Ἀπεφασίσθη λοιπὸν νά ἐρωτηθῶσιν οἱ ἀποστάται περὶ του σκοποῦ τῆς ἐλεύσεως αὐτῶν καὶ ἐξῆλθον, ἵνα πράξωσι τοῦτο ὁ ὑπασπιστὴς Γρίβας Γαρδικιώτης μετὰ τοῦ ἐπὶ τῶν Στρατιωτικῶν
