θησαν οἱ μισθοὶ, κατὰ τὸ «περὶ κρατήσεως ἐκ τῶν μισθῶν τῶν ὑπαλλήλων» διάταγμα, καθ’ ὃ οἱ λαμβάνοντες μισθὸν 150 – 199 δραχμὰς κατέλειπον δραχμὰς 5, οἱ δὲ 200 – 249, 6 καὶ οὕτω καθεξῆς μέχρι τῶν λαμβανόντων 600 καὶ ἐπέκεινα, οἵτινες κατέλειπον 15 %.
Διὰ τῶν κρατήσεων τούτων ἔνθεν μὲν ἐσκοπεῖτο οἰκονομία ἀλλὰ καὶ πρόνοια «περὶ τοῦ μέλλοντος τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων τούτων καὶ τῶν οἰκογενειῶν αὐτῶν»· ἔνθεν δ’ ἐκ τῶν κατ’ ἔτος κρατουμένων 850,000 δραχμῶν, εἰς ἃς ὁ φιλόπατρις Ὄθων, ἐκ τοῦ ἰδίου μισθοῦ, προσέθηκε 200,000 δραχμῶν, κατεβάλλοντο οἱ τόκοι τῶν δανείων.
Ἀλλὰ ταῦτα δὲν ἐπήρκουν πρὸς τοῦτο καὶ οἱ πρέσβεις τῶν ἐγγυητριῶν δυνάμεων Ἀγγλίας, Γαλλίας καὶ Ρωσίας ἀπῄτησαν, κατὰ τὴν ἀπόφασιν τοῦ ἐν Λονδίνῳ συνελθόντος συνεδρίου περὶ τῆς ρυθμίσεως τῶν ἑλληνικῶν δανείων, ἵνα ὅσον τὸ δυνατὸν ταχύτερον γίνῃ οἰκονομία ἐκ 3,600,000 δραχμῶν ἐν τῷ νέῳ ἑλληνικῷ προϋπολογισμῷ χάριν τῶν δανειστῶν.
Ἐπὶ τούτοις τὸ ἑλληνικὸν ὑπουργεῖον παρέστησε τὸ ἀδύνατον τοῦ πράγματος· ἀλλ’ οἱ πρεσβευταὶ ἐπέμενον· ἐφ’ ᾧ καὶ ὁ βασιλεὺς ἀπειλούμενος ἠναγκάσθη νὰ ὑποκύψῃ, διατάξας νὰ περικόψωσιν ἐξ ὅλων τῶν κλάδων, μηδ’ αὐτοῦ τοῦ στρατοῦ ἐξαιρουμένου, περιορισθέντος εἰς 4,898 ἀνδρῶν.
Ἀλλὰ καὶ τούτου γενομένου, οἱ πρεσβευταὶ ἵνα ἔτι μᾶλλον ἐξευτελίσωσι τό τ’ ἔθνος καὶ τὸν βασιλέα ἀνεμιγνύοντο εἰς πάντα τὰ τῆς διοικήσεως, ὡσεὶ ἡ ὑπ’ ἐκείνων προστασία τῆς Ἑλλάδος μετεβλήθη εἰς ἐπικυριαρχίαν!
Ὡς ἐκ τῆς καταθλίψεως λοιπὸν ταύτης καὶ τοῦ ἐξευτελισμοῦ τῶν τοῦ Κράτους, ὁ θρόνος τοῦ Ὄθωνος ὁσημέραι ἐκλονεῖτο. Πᾶν ἀτύχημα ἰδιωτικὸν ἢ δημόσιον, αἱ ἔριδες μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ Βαυαρῶν, ἰδίως ἐν τῷ στρατῷ, ἡ ἐλάττωσις τῶν μισθῶν, καὶ αἱ παύσεις πολλῶν ὑπαλλήλων, ἡ ἀφορία τῆς γῆς, ὡς ἐπίμετρον αἱ κατὰ τὸ ἔτος ἐκεῖνο γενόμεναι πλήμμυραι καὶ σεισμοί, καὶ μάλιστα οἱ ὑπὸ τῆς Τουρκίας περιορισμοὶ τοῦ ἐμπορίου τῶν Ἑλλήνων, κατά τε γῆν καὶ θάλασσαν, πάντα ταῦτα ἐξήγειρον τὸν ἑλληνικὸν
