Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/15

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
15
ΟΘΩΝΟΣ

νιμον καὶ ἐπιτήδειον νὰ προλάβῃ πᾶσαν περὶ τοῦ ζητήματος τούτου μεταγενεστέραν συζήτησιν, συνῆλθον ἐπανειλημμένως πρὸς τὸν σωτήριον τοῦτον σκοπὸν, τὸ δὲ ἐντελὲς ἀποτέλεσμα τῶν συνδιαλέξεων αὐτῶν κατεχωρίσθη ἐν τῇ παρούσῃ πράξει, ἥτις ἀντηλλάγη μεταξὺ τῶν συναλλαξαμένων, ὡς ὄργανον τοῦ ὁριστικοῦ αὐτῶν συμβιβασμοῦ.

Συνεφωνήθη ὅτι:

1) Καθ’ ὅσον ἀφορᾷ τὴν πρὸς ἀνατολὰς ὁριοθέτησιν, τὸ ἄκρον σημεῖον τῆς διαχωρίσεως τῶν δύο ἐπικρατειῶν θέλει προσδιορισθῇ εἰς τὰς ἐκβολὰς τοῦ παρὰ τὸ χωρίον Γραδίτσαν ρέοντος ποταμίου. Τὸ ὅριον θέλει ἀνατρέχει μετὰ τοῦ ποταμίου τούτου μέχρι τῶν πηγῶν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ἔπειτα τὴν σειρὰν τοῦ ὄρους Ὄθρυος, ἀφιεμένης εἰς τὴν Ἑλλάδα τῆς διόδου τοῦ Χλωμοῦ, χωρὶς νὰ ὑπερβαίνῃ τὴν ράχιν, τῆς σειρᾶς, ταύτης. Ἐκεῖθεν θέλει ἀκολουθεῖ πρὸς δυσμὰς τὴν ράχιν τῆς αὐτῆς σειρᾶς καθ’ ὅλην αὐτῆς τὴν ἔκτασιν, ἰδίως ἕως ἐκ τὸ Βαριμπόπι, διὰ νὰ φθάσῃ οὕτως εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Τυμφρηστοῦ (Βελούχι), ἐξ ἧς διακλαδοῦνται αἱ τρεῖς μεγάλαι σειραὶ τῶν ὀρέων τοῦ τόπου τούτου. Ἐκ τῆς κορυφῆς ταύτης, ἡ γραμμὴ θέλει ἐκτείνεται, ὅσον ἔνεστι συμφώνως μὲ τὰς μυστικὰς τοῦ τόπου ἐξοχὰς ἀναμέσον τῆς κοιλάδος τοῦ Ἀχελῴου ἕως τοῦ κόλπου τῆς Ἄρτης, καὶ λήγει μεταξὺ Κοπραίνης καὶ Μενιδίου ἐπὶ τοῦ κόλπου τούτου, εἰς τρόπον ὥστε ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ γέφυρα Τατάρνης καὶ ἡ δίοδος τοῦ Πύργου τοῦ Μακρυνόρους θέλουσι λαμβάνεσθαι ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Ἑλλάδος, ἡ δὲ γέφυρα τοῦ Κόρακος καὶ αἱ ἁλικαὶ Κοπραίνης θέλουσι μένει εἰς τὴν Ὀθωμανικὴν Πύλην.

Τοιουτοτρόπως ἡ παραλία τοῦ κόλπου τῆς Ἄρτης πρὸς ἄρκτον καὶ πρὸς δυσμὰς τοῦ σημείου, ὅπου τὸ ὅριον βρέχεται ὑπὸ τῶν ὑδάτων αὐτοῦ, θέλει μείνει εἰς τὸ Ὀθωμανικὸν κράτος, ἡ δὲ παραλία τοῦ κόλπου τούτου πρὸς μεσημβρίαν καὶ πρὸς δυσμὰς τῆς γραμμῆς προσδιορίζεται εἰς τὸ Ἑλληνικὸν κράτος, ἐκτὸς τοῦ φρουρίου Πούντας, ὅπερ θέλει καὶ εἰς τὸ ἐξῆς ἀνήκει εἰς τὴν Πύλην, μὲ περιφέρειαν τόπου οὔτε ἐλάσσονα ἡμισείας, οὔτε μείζονα μιᾶς ὥρας.

Ἐπειδὴ δέ, ἐκ σεβασμοῦ διὰ τὴν ἐξ ὀνόματος τῆς Αὐτοῦ Γαληνότητος ἐκφρασθεῖσαν εὐχὴν περὶ τοῦ κατὰ τὰ ἀριστερὰ τοῦ Σπερχειοῦ κειμένου μέρους τῆς ἐπαρχίας Ζητουνίου, οἱ ἀντιπρόσωποι συγκατετέθησαν νὰ ὑποβάλωσι τὰ περὶ τούτου εἰς τὸ ἐν Λονδίνῳ συμβούλιον ἐπί τῷ ρητῷ ὅρῳ ὅτι δὲν θέλει προκύψει ἐντεῦθεν οὐδεμία ἀργοπορία εἰς τὸν προσδιορισμὸν καὶ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν συνεπειῶν τοῦ συμβιβασμοῦ, ἀνάγκη πᾶσα νὰ προνοήσουσιν ἐνταῦθα περὶ τῆς τυχαίας περιπτώσεως, καθ’ ἣν τὸ τμῆμα τοῦτο τῆς περιφερείας τοῦ Ζητουνίου ἤθελε μείνῃ εἰς τὸ Ὀθωμανικὸν κράτος.

Ἐν τῇ ὑποθέσει ταύτῃ τὸ πρὸς ἀνατολὰς ὅριον θέλει ἄρχεται ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Σπερχειοῦ, καὶ ἀνατρέχον τὴν ἀριστερὰν αὐτοῦ ὄχθην μέχρι τοῦ