Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
93
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
φάσισε δὲ νὰ μὴν κάμῃ κᾀνὲν νέον κίνημα, ἀλλὰ νὰ ἐξασφαλίζηται εἰς τὰς θέσεις του ἕως νὰ λάβῃ νέας δυνάμεις.
Δὲν ἐπέρασαν ὅμως πολλαὶ ἡμέραι καὶ ἔφθασεν εἰς τὸ στρατόπεδον ὁ Ἰωάννης Θ. Κολοκοτρώνης, οἱ Πετμεζαῖοι, ὁ Χ. Σισίνης καὶ ἄλλοι μὲ δύω περίπου χιλιάδας στράτευμα. Ὁ Καραϊσκάκης ἀγανακτημένος ἀπὸ τὴν παρελθοῦσαν ἀποτυχίαν, εἶχε μεγάλην ἐπιθυμίαν νὰ πράξῃ κᾀνὲν σημαντικὸν ἔργον πρὸς βλάβην τοῦ ἐχθροῦ. Ἐπειδὴ δὲ ηὐξήνθησαν ἱκανῶς αἱ δυνάμεις του, ἐνόμισεν ὅτι ἦτο πλέον ἁρμόδιος εἰς τοῦτο καιρός. Ὅθεν μίαν ἡμέραν περὶ τὴν ἀνατολὴν τοῦ ἡλίου λαμβάνει ὅλον τὸ ἱππικὸν καὶ ὀλίγους πεζοὺς καὶ διευθύνεται πρὸς τὸν ἐλαιῶνα. Ὁ Κιουταχῆς, ὅστις ἐφοβεῖτο καὶ ὑπώπτευεν ἀπ’ ὅλα τὰ κινήματα τοῦ Καραϊσκάκη, εἶχε πάντοτε ἑτοίμην μίαν δύναμιν ἀπὸ τριακοσίους ἱππεῖς καὶ χιλίους πεζοὺς διὰ νὰ κινῆται ἀμέσως εἰς τὴν προσταγήν του. Τὴν δύναμιν ταύτην διεύθυνεν ἀμέσως κατὰ τοῦ Καραϊσκάκη· τὴν διώρισε δὲ νὰ προσπαθήσῃ νὰ διακόψῃ τὸν Καραϊσκάκην ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν του πιάνουσα τὸν δρόμον, ὅθεν ἔμελλε νὰ ἐπιστρέψῃ. Τὸ κίνημα τοῦτο ἐννοήσας ἀμέσως ὁ Καραϊσκάκης ἀπεσύρθη μὲ ταχύτητα εἰς τὸ στρατόπεδον, ἀφήσας εἰς ἐνέδραν τοὺς μετ’ αὐτοῦ πεζούς. Ὅταν οἱ ἐχθροὶ ἐπλησίασαν, οἱ ἐνεδρεύοντες ἐπυροβόλησαν· ἀλλ’ οἱ Τοῦρκοι ἐπιπεσόντες εἰς αὐτοὺς καὶ πεζοὶ καὶ ἱππεῖς τοὺς ἔτρεψαν εἰς φυγὴν καὶ τοὺς ἠνάγκασαν ν’ ἀποσυρθῶσι πρὸς τὸν πλησίον λόφον· ἔπειτα ἔδραμον κατὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἱππικοῦ. Ἰδόντες τὸ κίνημα τοῦτο οἱ εἰς τὸ Μετόχιον Ἕλληνες καὶ ὑποπτεύσαντες ἔδραμον εἰς βοήθειαν τῶν οἰκείων των. Ἀλλ’ ἕως οὗτοι νὰ φθάθωσιν, οἱ Τοῦρκοι εἶχον ἤδη συλλάβει ζῶντα τὸν σεϊταρῆν (τυμπανιστὴν) τοῦ ἱππικοῦ. Ὅταν δὲ ἔφθασαν, ἀπέκρουσαν τὴν ὁρμὴν τῶν ἐχθρῶν, καὶ ἡ μάχη ἦλθεν εἰς ἰσοῤῥοπίαν. Ἡ στιγμιαία ὅμως τροπὴ τῶν ἐνεδρευσάντων Ἑλλήνων ἔκαμε νὰ δράμωσιν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης ὅλοι οἱ μετὰ τοῦ Ι. Θ. Κολοκοτρώνη καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὰ πλησίον ὀχυρώματα, ὥστε ἐσυσσωματώθησαν ἕως δύω χιλιάδες. Ὁ Καραϊσκάκης εὑρεθεὶς περικυκλωμένος ἀπὸ τοσαύτην δύναμιν καὶ ἐπιθυμῶν νὰ μὴν ἐπιστρέψῃ εἰς τὸ στρατόπεδον ἄπρακτος, ἐνεθάῤῥυνε τοὺς Ἕλληνας καὶ παρακινῶν ὀνομαστὶ τοὺς σημαντικωτέρους τοὺς διορίζει νὰ ἐφορμήσωσι κατὰ τῶν ἐχθρῶν. Ὑπήκουσαν ἀμέσως εἰς τὴν φωνὴν τοῦ ἀρχηγοῦ καὶ ἐφορμήσαντες ἔτρεψαν εἰς φυγὴν ὅλην τὴν ἐχθρικὴν δύναμιν καὶ ἀκολουθοῦσαν διώκοντες, ἕως οὗ οἱ Τοῦρκοι ἀπεσύρθησαν ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ ἐσυσσωρεύθησαν εἰς ἓν κοίλωμα τὸ ὁποῖον τοὺς ἐπροφύλαττεν ἀπὸ τὰ πυροβόλα τῶν Ἑλλήνων· ἐπροσπάθησαν νὰ ὀχυρωθῶσιν εἰς τοῦτο τὸ μέρος, ἀλλ’ οἱ Ἕλληνες ἐφορμήσαντες τοὺς ἐξέβαλον καὶ τοὺς διεσκόρπισαν, καὶ οἱ μὲν ἱππεῖς διευθύνθησαν εἰς τὴν πρὸς Ἀθήνας πεδιάδα, οἱ δὲ πεζοὶ εἰς ἓν