Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/88

86

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ἔστειλεν ἕως ἑκατὸν πεζοὺς καὶ δεκαπέντε ἱππεῖς δι’ ἀντιπερισπασμόν. Αὐτὸς δὲ ἐμψυχώσας τοὺς μεθ’ ἑαυτοῦ ἐφώρμησε κατὰ τῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ τοῦ μοναστηρίου, τοὺς ὁποίους ἐβίασε νὰ παραιτήσωσι τὴν κυριευθεῖσαν θέσιν καὶ νὰ ἐπανέλθωσι φεύγοντες εἰς τὸν πρῶτον τόπον των. Μετ’ ὀλίγον ὁ Κιουταχῆς ἔδωκε τὸ σύνθημα τῆς ἐπιθέσεως, καὶ μετὰ τὴν συνήθη δι’ ἀλαλαγμῶν εὐχήν των οἱ Τοῦρκοι ἐκίνησαν διῃρημένοι εἰς δύω σώματα, τὸ μὲν κατὰ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Καραϊσκάκη, τὸ δὲ ἕτερον, τὸ ὁποῖον ἦτον καὶ τὸ πολυπληθέστερον, κατὰ τοῦ Μετοχίου. Οἱ ἐν τῷ Μετοχίῳ ἀφήσαντες τοὺς Τούρκους νὰ πλησιάσωσιν ἕως εἴκοσι βήματα, τοὺς ἐτουφέκισαν ταὐτοχρόνως· οἱ Τοῦρκοι ὅμως διὰ ν’ ἀποφύγωσι τὴν ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν ὅπλων φθοράν, ἐξαπλώθηκαν κατὰ γῆς, περιμένοντες τὴν κατάπαυσιν διὰ νὰ ἀνανεώσωσι τὴν ἔφοδον. Ἀλλ’ οἱ Ἕλληνες, ἀφ’ οὗ εἰς ὀλίγην ὥραν εἶδον ὅτι οἱ ἐχθροὶ δὲν ἐπροχώρουν, ἐξέρχονται ἀπὸ τοὺς προμαχῶνας των καὶ ἐφορμοῦν κατ’ αὐτῶν. Οἱ Τοῦρκοι ὠφελούμενοι ἀπὸ τὴν κατάπαυσιν τοῦ πυροβολισμοῦ, φεύγουν ἀβλαβεῖς· διότι οἱ Ἕλληνες φοβούμενοι τὸ ἐχθρικὸν ἱππικὸν δὲν ἐτόλμησαν νὰ τοὺς καταδιώξωσιν ἐπὶ πολύ.

Εἰς τοῦτο τὸ μεταξὺ ὁ Καραϊσκάκης κρύψας ἓν μέρος πεζῶν εἰς ἕνα εὔθετον τόπον πρὸς τὰ δεξιά, διώρισε τὸ Ἑλληνικὸν ἱππικὸν νὰ ἐξέλθῃ ὡς εἰς μάχην κατὰ τοῦ ἐχθροῦ καὶ ἔπειτα νὰ προσποιηθῇ ὅτι φεύγει, φεῦγον δὲ νὰ σύρῃ τὸ ἐχθρικὸν ἱππικὸν εἰς τὴν προετοιμασθεῖσαν ἐνέδραν. Τὸ σχέδιον ἐν μέρει ἐπέτυχεν· οἱ ἐχθροὶ ἠναγκάσθησαν νὰ ὀπισθοδρομήσωσι μὲ βιαίαν φυγήν· ἡ ζημία των ὅμως δὲν ἐστάθη σημαντική. Ταὐτοχρόνως διώρισεν ὁ Καραϊσκάκης τὸ ὑπόλοιπον τοῦ Ἑλληνικοῦ ἱππικοῦ καὶ τοὺς ἔχοντας ἵππους ἀξιωματικοὺς νὰ κινηθῶσιν ἐξ ἀριστερῶν κατὰ τοῦ ἐχθροῦ· ὥστε οὗτος προσβαλλόμενος συγχρόνως καὶ ἀπὸ τὸ κέντρον καὶ ἀπὸ τὰς πτέρυγας, ἠναγκάσθη ν’ ἀποσυρθῇ διὰ τῆς φυγῆς πρὸς τὰς ὠχυρωμένας θέσεις του. Τοῦτο ἰδόντες καὶ οἱ εἰς Φαληρέα στρατοπεδευμένοι Ἕλληνες καὶ ἐμψυχωθέντες ἀπὸ τὸ παράδειγμα, ἔκαμαν ἔξοδον κατὰ τῶν εἰς αὐτοὺς ἀντιταγμένων ἐχθρῶν καὶ εὐδοκίμησαν. Τὸ ἔργον τοῦτο ἐγένετο μέγα καὶ σημαντικόν, ὄχι διότι αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ ἦτον τοιοῦτον, ἀλλὰ διότι ἐμψυχώθησαν οἱ Ἕλληνες καὶ ἐνεθαῤῥύνθησαν καὶ διότι ὑπῆρξεν ἀρχὴ καὶ βάσις τρόπον τινὰ τῶν εἰς Κερατζίνι ἐπιγενομένων ἀγώνων. Εἰς τὴν συμπλοκὴν ταύτην ἀπὸ μὲν τοὺς Ἕλληνας ἐφονεύθησαν τρεῖς καὶ ἐπληγώθησαν ἕως εἴκοσιν· ἐκ δὲ τῶν ἐχθρῶν εὑρέθησαν περὶ τὸ Μετόχιον φονευμένοι ἕως εἴκοσι πέντε· φαίνεται ὅμως ὅτι ἐφονεύθησαν καὶ ἄλλοι ἱκανοί, πλὴν ἐπρόλαβον καὶ τοὺς μετεκόμισαν εἰς τὰ ὀχυρώματά των οἱ ἐχθροί, καὶ ἂν πρέπῃ νὰ πιστεύσῃ τις ἕνα Τζάμην χριστιανόν, ὅστις ἦλθε τὴν ἀκόλουθον ἡμέραν ὡς ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Λάμπρον