Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/79

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
77
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

ταὐτοχρόνως νὰ φονευθῇ καὶ εἷς σημαντικὸς Τοῦρκος ἀπὸ τοὺς κατὰ πρόσωπον προσβαλόντας, ὥστε εἴτε διὰ τὸ ἓν, εἴτε διὰ τὸ ἄλλο συμβεβηκὸς δειλιάσαντες οἱ ἐχθροὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν, καὶ οἱ Ἕλληνες ἐξελθόντες ἀπὸ τὰς οἰκίας τοὺς κατεδίωξαν ὀλίγα βήματα πρὸς τὸ στρατόπεδόν των· δὲν ἐπρόλαβον ὅμως νὰ φύγωσι συγχρόνως καὶ οἱ ἀπὸ τὰ δεξιὰ προσβαλόντες καὶ διὰ τοῦτο, ὡς μείναντες ὕστεροι, ἐζημιώθησαν περισσότερον ἀπὸ τοὺς λοιπούς. Περὶ τὸ ἑσπέρας ἔφθασεν ἀπὸ Σάλωνα καὶ ὁ Γεώργιος Δράκος, ὁ ὁποῖος ὁρμήσας ἀμέσως κατὰ τῶν ὑπὸ τὸν Καρεμφίλμπεην Ἀλβανῶν, τοποθετημένων ἐπὶ τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ τοῦ Διστόμου λόφου, τοὺς ἠνάγκασε νὰ φύγωσι καὶ νὰ τοποθετηθῶσι πλησίον τοῦ στρατοπέδου των. Εἰς ταύτην τὴν μάχην οἱ φονευμένοι τῶν ἐχθρῶν ἦσαν πολλοί, ἀλλὰ τοὺς μὲν πεσόντας εἰς τὴν ἔφοδον τοὺς ἔλαβον οἱ ἐχθροὶ καὶ τοὺς μετεκόμισαν εἰς τὸ στρατόπεδόν των, ὅσοι δὲ πεσόντες περὶ τὸ χωρίον ἐγυμνώθησαν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας ἦσαν ὑπὲρ τοὺς ὀγδοήκοντα· ἀπὸ δὲ τοὺς Ἕλληνας ἐφονεύθησαν δύω καὶ ἐπληγώθησαν ὀκτώ, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Νικόλαος Μπότζαρης.

Ἀναπαυθεὶς ὀλίγον ὁ Καραϊσκάκης, ἅμα ἐφάνη ἡ ἡμέρα, περιῆλθε τὸ Ἑλληνικὸν στρατόπεδον καὶ ἐπαρατήρησε τὰς παρὰ τῶν ἐχθρῶν κατεχομένας θέσεις. Ἰδὼν δὲ ὅτι ἐπὶ τῆς κορυφῆς τινος λοφιδίου πρὸ τοῦ χωρίου ἐπροσπαθοῦσαν οἱ ἐχθροὶ νὰ κατασκευάσωσι προμαχῶνα, τὸ ὁποῖον ἤθελεν ἀποβῇ φθοροποιὸν εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἀπεφάσισε νὰ τοὺς ἀντικρούσῃ εἰς τὸν σκοπόν των καὶ νὰ ματαιώσῃ τὸ σχέδιόν των. Ὅθεν διώρισε νὰ γεμισθῶσι μὲ χῶμα μερικὰ δέρματα καὶ καλάθια καὶ ἀφ’ οὗ ἑτοιμάσθησαν, παρακινήσας τοὺς στρατιώτας, ἐπεχείρησε διὰ νυκτὸς ν’ ἀναβῇ εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ λοφιδίου, τὴν ὁποίαν δὲν εἶχον κυριεύσει ἀκόμη οἱ ἐχθροί, ὡς κτυπώμενοι ἀπὸ τὰς οἰκίας καὶ ἀπὸ τοὺς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ Ἕλληνας. Προτάξας λοιπὸν τὰ δέρματα ταῦτα, ἀνήγειρε λιθόκτιστον πρόχειρον ὀχύρωμα μόλις τεσσαράκοντα βήματα ἀπέχον τοῦ ἐχθροῦ καὶ τοῦτο ἀσφάλισε τὸ χωρίον ἀπὸ ἕνα ὄχι μικρὸν κίνδυνον.

Ὁ δὲ Ὀμὲρ πασᾶς πληροφορηθεὶς διὰ τῆς πείρας ὅτι δὲν ἦτον πλέον δυνατὸν νὰ κυριεύσῃ ἐξ ἐφόδου τὸ χωρίον, διέθεσε τὸ στρατόπεδόν του διὰ πολιορκίαν· ἀφ’ ἑτέρου πάλιν μέρους ὁ Καραϊσκάκης βλέπων ὅτι δι’ ἐφόδου ἢ συμπλοκῆς κατὰ πρόσωπον δὲν ἦτον δυνατὸν νὰ καταστρέψῃ τοὺς ἐχθρούς, ἐστοχάσθη νὰ τοὺς ἀποκλείσῃ πιάνων τὰς δύω ὁδοὺς ἀπὸ τὰς ὁποίας ἐφέροντο αἱ τροφαὶ εἰς τοὺς ἐχθρούς. Διώρισε λοιπὸν ἐπὶ τούτῳ τῷ σκοπῷ νὰ ἔλθωσιν εἰς Δίστομον τὰ εἰς Σάλωνα, Λιδωρίκι καὶ Δίστομον εὑρισκόμενα στρατεύματα, ἀφ’ οὗ μείνωσιν εἰς ἕκαστον μέρος ὀλίγοι μόνον πρὸς ὑπεράσπισιν τῶν κατοίκων· ἐτοποθέτησε δὲ εἰς μὲν τὴν Ἀράχωβαν τὸν Γ. Δυω-