Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/77

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
75
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

ἐπαρχίας ταύτης διὰ συγκαταθέσεως τῶν Τούρκων ἀποστελλομένας τροφὰς καὶ νὰ τὰς ἐναποθέσῃ διὰ μελλούσας χρείας, αὐτὸς διέβη ἀπὸ τὸ Μαυρολιθάρι καὶ ἔφθασε τὴν δεκάτην ὀγδόην τοῦ ἰδίου μηνὸς εἰς Βελίτζαν. Καθ’ ὁδὸν εἶχε μάθει ὅτι οἱ εἰς Τουρκοχώριον ἐστρατοπεδευμένοι ἐχθροὶ εἶχον ἀναχωρήσει. Ὑποπτεύων λοιπὸν μήπως διὰ τῆς Γραβιᾶς ὑπάγουν εἷς βοήθειαν τῶν εἰς Σάλωνα πολιορκουμένων, ἐπετάχυνε τὴν ὁδοιπορίαν του πρὸς τὴν Γραβιάν· διαβαίνων ὅμως ἀπὸ τὸ μέρος τοῦτο ἐβεβαιώθη ὅτι οἱ ἐχθροὶ δὲν ἐπέρασαν εἰς Σάλωνα. Ὅταν τέλος ἔφθασεν εἰς Βελίτζαν, ἐβεβαιώθη θετικῶς ὅτι οἱ ἐχθροὶ ἐπῆγαν εἰς Δίστομον, ὄντες ἕως τέσσαρες χιλιάδες τὸν ἀριθμὸν καὶ ἔχοντες ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ὁμὲρ πασᾶν.

Ὁ Καραϊσκάκης ὑποπτεύων μήπως συμβῇ τι ἀπευκταῖον εἰς τοὺς εἰς Δίστομον, ὄντας ὀλίγους ὡς πρὸς τοιαύτην ἐχθρικὴν δύναμιν, ἀπεφάσισε νὰ ὑπάγῃ εἰς βοήθειάν των ἀμέσως· ἐσχεδίασεν ὅμως νὰ πράξῃ καὶ καθ’ ὁδὸν κἀνὲν ἀξιόλογον ἔργον. Ἀπέστειλε λοιπὸν πεζοδρόμον (εἰς τὸν ὁποῖον ὑπεσχέθη πλουσίαν ἀμοιβήν, ἂν ἐν καιρῷ ἐκπληρώσῃ τὰ παραγγελλόμενα) διὰ νὰ εἰδοποιήσῃ τοὺς εἰς Δίστομον Ἕλληνας ὅτι ἔμελλεν ἐκείνην τὴν νύκτα νὰ ὑπάγῃ εἰς βοήθειάν των καὶ ὅτι ἔμελλε νὰ ἐπιπέσῃ εἰς τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον. Παρεκινοῦσε δὲ καὶ αὐτοὺς νὰ μένωσιν ἄγρυπνοι καὶ νὰ ἦναι ἕτοιμοι ὥστε, ἅμα ἀκούσωσι τὴν συμπλοκήν, νὰ ἐξέλθωσιν ἀπὸ τὰς οἰκίας κατὰ τῶν ἐχθρῶν. Περὶ τὴν δεκάτην ὥραν τῆς ἡμέρας ἐκίνησεν ἀπὸ Βελίτζαν μὲ τετρακοσίους στρατιώτας καὶ ἀξιωματικούς. Ἦσαν δὲ ὅλοι πεζοὶ κατὰ παραγγελίαν τοῦ ἀρχηγοῦ, καὶ τοῦτο διὰ νὰ μὴν ἐννοηθῶσιν ἀπὸ τοὺς εἰς Δαύλειαν στρατοπεδεύοντας ἐχθρούς, ὅθεν ἀναγκαίως ἔπρεπε νὰ διαβῶσι· δὲν ἠθέλησεν οὐδὲ ὁ ἴδιος νὰ λάβῃ ἵππον, μ’ ὅλον ὅτι ὅλοι τὸν παρεκίνησαν ἐπιμόνως. Διὰ τὸ βαθὺ τῆς νυκτὸς σκότος, διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τῶν δρόμων καὶ διὰ τὰς πολλὰς περιστροφάς, μόλις δύο ὥρας πρὶν ἐξημερώσῃ ἐπλησίασαν εἰς τὸ ἐχθρικόν στρατόπεδον, χωρὶς νὰ ἐννοηθῶσι διόλου ἀπὸ τοὺς φύλακας, καὶ ἐμβαίνουν εἰς αὐτὸ φωνάζοντες καὶ τουφεκίζοντες. Ἀλλ’ ἐπειδὴ δὲν εἶδον νὰ γένῃ ταὐτοχρόνως κἀνὲν κίνημα καὶ ἀπὸ τοὺς εἰς Δίστομον κατὰ τὴν παραγγελίαν τοῦ Καραϊσκάκη, δὲν ἐπέμειναν εἰς μάχην, ἀλλὰ διαβάντες διὰ μέσου τῶν σκηνῶν τοῦ ἐχθροῦ τουφεκίζοντες, ἔφθασαν εἰς Δίστομον. Οἱ ἐχθροὶ δὲν ἐτόλμησαν νὰ ἐξέλθωσι κατ’ αὐτῶν, περιωρίσθησαν δὲ μόνον εἰς τὸ νὰ φωνάζωσι καὶ νὰ τουφεκίζωσι ἀπὸ τὰς σκηνάς των. Ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας ἐφονεύθησαν μόνον δύο καὶ αἰχμαλωτίσθη εἷς, τῶν δὲ ἐχθρῶν ἡ ζημία κυρίως μὲν δὲν ἔγεινε γνωστή, πιθανολογεῖται ὅμως νὰ ἦτον ὄχι μικρά. Οἱ εἰς Δίστομον δὲν ἐκινήθησαν κατὰ τοῦ ἐχθρικοῦ στρατοπέδου, διότι ὁ πεζοδρόμος δὲν ὑπῆγεν ἐν καιρῷ νὰ τοὺς γνωστοποιήσῃ τὴν παραγγελίαν τοῦ Καραϊσκάκῃ·