αὐτὸς ὅμως ἐφάνη πολὺ περιποιητικώτερος καὶ φιλοφρονέστερος ἐκείνην τὴν νύκτα ἀπ’ ὅ,τι ἐκ φύσεως ἦτον, καὶ περιερχόμενος τὰς συνοικίας τῶν στρατιωτῶν τοὺς ἐνεθάρρυνε, φιλοφρονούμενος καὶ δεξιούμενος αὐτοὺς καὶ παρακινῶν καὶ συμπράττων εἰς τὸ ν’ ἀνάψωσι φωτίας· ὥστε ἡ κατ’ αὐτοῦ ἀγανάκτησις ἐξαλείφθη διόλου, καὶ ἀφ’ οὗ μάλιστα ἔπαυσεν ἡ βροχὴ καὶ ἄναψαν τὰς φωτίας, ἀπέδωκαν τὴν αἰτίαν ὅπου φυσικὰ ἀνῆκε νὰ τὴν ἀποδώσωσιν, εἰς τὴν ἀχρειότητα τοῦ καιροῦ. Ἐπνίγησαν ἐκείνην τὴν νύκτα εἰς τὴν διάβασιν τοῦ ποταμοῦ δώδεκα στρατιῶται, ἀπέθανον δὲ ἀπὸ τὸ κρύος δύο, καὶ ἂν ἡ βροχὴ δὲν ἤθελε παύσει ὀγλήγορα, πολλοὶ ἤθελον ἀποθάνει ἀπὸ τὸ κρύος.
Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων ὅτι τὸ στράτευμα κακοπαθῆσαν τοιουτοτρόπως εἶχεν ἀνάγκην ἀναπαύσεως, ἀπεφάσισε νὰ τὸ μεταβιβάσῃ εἰς τὰ χωρία Σουβάλας καὶ Ἀγόριανης, ὅπου καὶ μετέβη τὴν ἐρχομένην ἡμέραν. Ἐνῷ δὲ διέτριβεν αὐτόθι, ἀναγγέλλεται εἰς αὐτὸν ὅτι ὁ Ὁμὲρ πασᾶς ὁ Καρυστινὸς ἑτοιμάζει ἐκστρατείαν διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς βοήθειαν τῶν εἰς Σάλωνα ἀποκλεισμένων. Ὅθεν δὲν ἐνέκρινε ν’ ἀκολουθήσῃ τὸ κατὰ τῶν Νέων Πατρῶν ἐπιχείρημα, ἀλλ’ ἐπέστρεψεν εἰς Ἀράχωβαν τὴν 15 τοῦ Δεκεμβρίου ὁμοῦ μὲ ὅλην τὴν στρατιάν.
Ἡ ἑτοιμασία τῶν ἐχθρῶν ἐγίνετο βραδυτάτη, καὶ ὁ Καραϊσκάκης μὴ θέλων ν’ ἀφίνῃ ἀργὸν τὸ στράτευμα, ἀπεφάσισε νὰ μεταβῇ πρὸς τὰς ἐπαρχίας Λιδωρικίου καὶ Κραβάρων διὰ νὰ καθαρίσῃ καὶ αὐτὰς τὰς ἐπαρχίας ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ διὰ νὰ ζωοτροφήσῃ τὸ στρατόπεδον, χωρὶς νὰ ἀπομακρυνθῇ πολὺ ἀπὸ τὰ Σάλωνα καὶ τὸ Δίστομον, ὅπου, ὅταν ἤθελε τύχει νὰ γένῃ κίνημα παρὰ τῶν ἐχθρῶν, ἐπεθύμει νὰ καταφθάσῃ εἰς βοήθειαν. Ἐπειδὴ δέ, ἂν καὶ ἔλαβεν ἀνταποκρίσεις μὲ τὸν Σεφάκαν [1] καὶ ἄλλους ἐκείνων τῶν μερῶν ὁπλαρχηγούς, ὑπώπτευε μ’ ὅλον τοῦτο ὅτι ἠμποροῦσαν νὰ ἐναντιωθῶσιν, διέταξε τὸν Δ. Μακρῆν μὲ πεντακοσίους στρατιώτας νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν ἐπαρχίαν Λιδωρικίου καὶ νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὸ χωρίον Γρανίτζαν, νὰ περιμείνῃ δὲ ἐκεῖ νέας διαταγάς, ἂν ἀπαντήσῃ ἀντίστασιν, νὰ συνεννοηθῇ δὲ μετὰ τοῦ Σεφάκα διὰ νὰ κινηθῶσιν ἐκ συμφώνου κατὰ τῶν ἐχθρῶν. Ἅμα ἔφθασεν εἰς Γρανίτζαν ὁ Μακρῆς εἰδοποίησε τὸν Σεφάκαν, εὑρισκόμενον κατ’ ἐκείνας τὰς ἡμέρας εἰς Ἀρτοτίναν, διὰ νὰ ἔλθῃ νὰ συνομιλήσωσιν· ὁ δὲ Σεφάκας ἀπεκρίθη, ὅτι ἐπειδὴ ἐξῆλθεν ἓν σῶμα ἐχθρῶν ἀπὸ Ναύπακτον καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς Κλημάκι μὲ σκοπὸν νὰ προβῇ πρὸς τὰ Σάλωνα, τὰ στρατεύματα νομίζει ἀναγκαῖον νὰ διευθυνθῶσι πρὸς ἐκεῖνο τὸ μέρος, ὅπου θέλει διευθυνθῇ καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος· διὰ νὰ ἀνταμωθῶσι δὲ κρίνει ἁρμοδιώτερον τόπον
- ↑ Τὸν Ἀνδρίτσον Σαφάκαν (σημ. ἐκδότου).
