Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/34

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
32
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ὅπου εἶχον καταφύγει διάφορα στρατιωτικὰ σώματα· ἐνόμιζεν ὅτι δι’ αὐτῶν ἤθελε δυνηθῇ νὰ βλάψῃ τίποτε ἀκόμη τοὺς ἐχθρούς· ἀλλὰ ταῦτα μὴ ἔχοντα πλέον τὸν αὐτὸν σκοπόν, δὲν ἦτον ἐλπὶς νὰ κατορθώσωσι τίποτε· μέρος ἐπραγματεύετο μετὰ τῶν ἐχθρῶν καὶ μέρος ἔβλεπε τὸν Κάλαμον. Μόνος δὲ ὁ Καραϊσκάκης συνέλαβε τὴν ἰδέαν τοῦ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν Διοίκησιν, νὰ ζητήσῃ νέας δυνάμεις, καὶ ἐφόδια διὰ νὰ κινηθῇ εἰς νέαν ἐκστρατείαν κατὰ τῶν Τούρκων εἰς Ρούμελην. Μὲ αὐτὴν τὴν ἀπόφασιν ἐκίνησεν ἀπὸ τὸν Λάζον, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ ὅλους, ὅσους εὗρε συμφώνους μὲ τὰ ἐδικά του φρονήματα, οἱ ὁποῖοι ἐσυμποσοῦντο ἕως ὀκτακόσιοι. Διαβὰς δὲ ἀπὸ τὸν Ἰσθμὸν τῆς Πελοποννήσου, ἔφθασεν εἰς Ναύπλιον τὴν δεκάτην ὀγδόην Ἰουλίου, καθ’ ἣν ἐποχὴν εἶχεν ἀναλάβει τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων τὴν διεύθυνσιν ἡ Διοικητικὴ Ἐπιτροπή.

Πολλοί, καὶ μάλιστα οἱ σημαντικώτεροι τῶν κατοίκων τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος, εὑρίσκοντο κατ’ ἐκείνην τὴν ἐποχὴν εἰς Ναύπλιον. Ἅμα ἔφθασεν ὁ Καραϊσκάκης καὶ εἶδον ὅτι ὁ μόνος του σκοπὸς ἦτον τὸ νὰ κατορθώσῃ ἐκστρατείαν διὰ τὴν πατρίδα των, ὅλοι προθύμως ἀνεδέχθησαν νὰ φροντίσωσι διὰ πᾶν ὅ,τι ἦτον δυνατὸν νὰ συντελέσῃ εἰς ἐπιτυχίαν αὐτῆς· ἀλλ’ αἱ ἀπόπειραί των ἐματαίοναν τὰς ἐλπίδας των· ἐπειδὴ ἡ Διοικητικὴ Ἐπιτροπή, μ’ ὅλον ὅτι ἔδειχνε μεγαλωτάτην προθυμίαν, δὲν ἐπραγματοποιοῦσε τὴν ἐκστρατείαν ταύτην, διότι δὲν ἠδύνατο νὰ χορηγήσῃ τὰς ἀναγκαίας τροφὰς καὶ πολεμοφόδια· ἐκτὸς τούτου ἀνεφύη καὶ ἄλλο ἐμπόδιον· διὰ τὴν τρέχουσαν τότε διαφωνίαν μεταξὺ τοῦ στρατηγοῦ καὶ ἀντιστρατήγου Νοταρᾶ περὶ τῆς συνάξεως τῶν ἐν Κορίνθῳ ἐθνικῶν σταφίδων, πολλοὶ ἀπεσταλμένοι τῶν δύο τούτων ὁπλαρχηγῶν συνήθροιζον στρατιώτας εἰς Ναύπλιον, ὑποσχόμενοι μισθοὺς καὶ προπληρόνοντες μάλιστα καὶ ἱκανά. Τοῦτο ἀδυνάτισε καὶ ὠλιγόστευσε τὸ στράτευμα τοῦ Καραϊσκάκη, ὥστε ἡ ἐκστρατεία αὕτη, ἄν καὶ ἐπιθυμεῖτο ἀπὸ τοὺς πλειοτέρους, δὲν ἤθελε λάβει ποτὲ ἔκβασιν ἐὰν δὲν ἤθελον συντρέξει ἀφ’ ἑνὸς μὲν μέρους ὁ κίνδυνος τῶν Ἀθηνῶν, ὅπου εἶχον ἤδη φθάσει αἱ προφυλακαὶ τοῦ ἐχθρικοῦ στρατοπέδου, ἀφ’ ἑτέρου δὲ αἱ σταλεῖσαι ἀπὸ τὰς Φιλελληνικὰς ἑταιρίας τροφαὶ καὶ πολεμοφόδια. Εἰς τὰς συνεισφορὰς ταύτας τῶν γενναίων Φιλελλήνων δικαίως πρέπει νὰ ἀποδώσῃ τις τὴν ἐπιτυχίαν καὶ ὑποστήριξιν τῶν ἔργων τοῦ Καραϊσκάκη.

Ὕστερον ἀπὸ μεγάλα ἐμπόδια καὶ ἐπιμόνους ἀντενεργείας, τὰς ὁποίας μόλις ἠμπόρεσε νὰ ὑπερνικήσῃ ὁ Καραϊσκάκης εἰς Ναύπλιον [1], ἀπεφασίσθη


  1. Ἀπαντῶν δυσκολίας εἰς τὴν ἐκστρατείαν καὶ ἀποδίδων τὴν αἰτίαν εἰς τὴν κακὴν θέλησιν τῶν τότε διοικούντων τὰ πράγματα, κατήντησε νὰ προφέρῃ καὶ ὕβρεις καὶ ἀπειλάς,