Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/31

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
29
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

καὶ καρτερίαν των πρὸς τὸν κίνδυνον, ὠνείδισεν ὅμως τὴν ἐπικρατοῦσαν εἰς τὰς τροφὰς κατάχρησιν καὶ ἐξῆλθεν ἀμέσως εἰς Δραγαμέστον, ὅπου ἀπεφάσισε νὰ στήσῃ τὸ γενικόν του στρατόπεδον.

Ἀφ’ οὗ ἱκανὰς ἡμέρας ἀνεπαύθη τὸ στράτευμα, ὁ Καραϊσκάκης ἔκρινεν εὔλογον νὰ γένῃ κίνημα πρὸς ἐμπόδισμα τῆς διαβάσεως τῶν τροφῶν τοῦ ἐχθρικοῦ στρατοπέδου. Λαβὼν λοιπὸν τὸ ἐκλεκτότερον μέρος τῆς στρατιᾶς του, ἐπῆγε καὶ ἐνήδρευσεν εἰς ἕνα τόπον ὀνομαζόμενον Μάνιανην, ὅπου εἶναι ἓν σύμφυτον δάσος. Οἱ διωρισμένοι εἰς τὰς σκοπιὰς εἶδον μακρόθεν ἓν σῶμα μέγα ἐχθρῶν συνοδευόντων πλῆθος φορτηγῶν. Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων τὸ σῶμα τοῦτο πολλὰ μεγάλον ὡς πρὸς τὴν ἐδικήν του δύναμιν, δὲν ἔκρινεν εὔλογον νὰ τὸ κτυπήσῃ κατὰ πρόσωπον, ἀλλ’ ἀφ’ οὗ ἄφησε καὶ διέβη τὸ πλειότερον μέρος, ἐπέπεσεν εἰς τὴν ὀπισθοφυλακήν, τὴν ὁποίαν τρέψας εἰς φυγήν, ἔλαβε πολλὰ φορτηγὰ καὶ ἐφόνευσε καί τινας τῶν ἐχθρῶν.

Κατὰ ταύτην τὴν ἐποχὴν ὁ Τσιώγκας καὶ Ράγκος εἶχον συγκεντρώσει μερικὰς δυνάμεις εἰς Ξηρόμερον, ἀλλὰ δὲν ἠθέλησαν νὰ ἑνωθῶσι μὲ τὸν Καραϊσκάκην διὰ τὸ παλαιὸν μεταξύ των πάθος καὶ διὰ νὰ μὴν τὸν γνωρίσωσιν ἀρχηγόν των.

Αὐτὸς λοιπὸν μὴ δυνάμενος μὲ μόνας τὰς ἐδικάς του δυνάμεις ν’ ἀντικρούσῃ κατὰ πρόσωπον σημαντικὰ σώματα ἐχθρῶν, ἐξέκοπτε μόνον ἀποσπάσματα καὶ τὰ ἔστελλε διὰ νὰ βλάπτωσι τὴν διάβασιν τῶν τροφῶν τοῦ ἐχθροῦ. Ἦτον ὅμως εἰς τοιοῦτον τρόπον ἡ ὁδὸς ἀσφαλισμένη ἀπὸ τὸν Κιουταχῆν, ὥστε δὲν ἦτον εὔκολον νὰ γένῃ σημαντικὴ βλάβη εἰς τοὺς διαβαίνοντας. Εἰς ὅλον τὸ ἀπὸ Καρβασαρᾶν ἕως εἰς Μεσολόγγιον διάστημα ἦσαν τοποθετημένα ἐχθρικὰ σώματα, συνιστάμενα ἀπὸ ὀκτακοσίους ἕως χιλίους πολεμιστάς, καὶ ἀπέχοντα περὶ μίαν ἢ δύω ὥρας ἀλλήλων. Τὸ ἓν δὲ ἐχθρικὸν σῶμα ἦτον εἰς χρέος νὰ συνοδεύῃ τὰ φορτηγὰ ἕως εἰς τὴν θέσιν τοῦ ἄλλου, ὥστε οἱ Ἕλληνες δὲν ἐλάμβανον εὐκαιρίαν διὰ νὰ τὰ βλάψωσι. Μ’ ὅλον τοῦτο ὁ Καραϊσκάκης λαβὼν τοὺς μισοὺς ἐκ τῶν μετ’ αὐτοῦ Ἑλλήνων, ἐπέπεσε διὰ νυκτὸς κατὰ τῶν εἰς Καρβασαρᾶν τοποθετημένων ἐχθρῶν. Ὁ Καρβασαρᾶς ἦτον τὸ μέρος ὅπου ἀπεβιβάζοντο αἱ τροφαὶ τοῦ ἐχθρικοῦ στρατοπέδου διὰ νὰ μετακομίζωνται εἰς Μεσολόγγιον. Τὸ μέρος τοῦτο ἐνομίζετο ὀλιγώτερον ὑποκείμενον εἰς τὰς ἐπιδρομὰς τῶν Ἑλλήνων, διὰ τοῦτο καὶ δὲν ἦτον ἱκανῶς ὠχυρωμένον ἀπὸ στρατιωτικὴν δύναμιν· ἦσαν μ’ ὅλον τοῦτο εἰς τὰ ἐρείπια τοῦ παλαιοῦ φρουρίου, τὸ ὁποῖον εἶχον ἐπισκευάσει ἐκ τοῦ προχείρου, καὶ εἰς τὰς παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἀποθήκας ἕως πεντακόσιοι πολεμισταί. Οἱ Ἕλληνες ἐπιπεσόντες ἐξαίφνης, τοὺς μὲν ἐν τῷ φρουρίῳ ἀπέκλεισαν, τοὺς δὲ εἰς τὸ παραθαλάσσιον ἠνάγκασαν νὰ καταφύγωσι μὲ ζη-