Εἴκοσι τάλαντ’ ἀργυρᾶ, εἰς αἴτησίν σου πρώτην,
Ἀπὸ τῆς Συνταγματικῆς λαμβάνεις τὸν ἐκδότην.[1]
Ἆ! μὴ τ’ ἀργύριον αὐτὸ, μὴ, τάλαν, τὸ ἐγγίζῃς!
Ὁ οἶκός σου θ’ ἀνατραπῇ ὼς δένδρον ἐκ τῆς ῥίζης.
Εἶν’ ἡ τιμὴ τοῦ αἵματος! τὸ τοῦ Ἰσκαριώτου
Εἶναι βραβεῖον μαθητοῦ ἐκείνου τοῦ προδότου.
Ἂν ἔχης κόρην προσφιλῆ εἰς τοὺς μυχοὺς τοῦ ᾍδου,
Ἐκτιναχθεῖσαν πρόωρα ὡς ἄνθος ἐκ τοῦ κλάδου,
Ἢ ἀδελφὴν ὁμότροπον, ἢ προσφιλῆ μητέρα,
Φοβήσου μὴ εἰς τὸν πυκνὸν καὶ ζοφερὸν ἀέρα
Ὅπου πλανᾶται τῶν ψυχῶν αἰώνια τὸ σμῆνος,
Γοώδης, ἀκατάπαυστος, τὰς κυνηγῇ ὁ θρῆνος,
Ὁ θρῆνος τόσων δυστυχῶν, ὁπόσοι ἀνοσίας
Ἔγειναν θύματα σφαγῆς καὶ ὕβρεως καὶ βίας!
Γνωρίζω πῶς τὰ πάθη μας ἀναίσθητον σ’ εὺρίσκουν,
Κ’ εἰς τὴν ψυχήν σου ὡς ἠχὼ ματαία ἀποθνήσκουν.
Ἐν μέσῳ τόσων ἀοιδῶν καλλικελάδων, μόνος
Ψυχρὸς παρέστης θεατὴς τοῦ νέου μας Ἀγῶνος.
Ματαίως φοβερὸς κρατὴρ, πανώλεθρος ἀνοίχθη,
Ματαίως μ’ αἷμα καὶ μὲ πῦρ ἡ γῆ αὐτὴ ἐμίχθη,
Καὶ μὲ νεκροὺς ἐσπείραμεν καὶ ὄρη καὶ ὑφάλους,
Καὶ δέκ’ ἀντιπαλαίοντες ἐνιαυτοὺς μεγάλους,
Τὰ στήθη ἠναγκάσαμεν τοῦ πλέον ἀμειλίκτου
- ↑ Ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας φράγκων ἠγόρασεν ὁ ἐκδότης τῆς ἐφημερίδος le Constitutionnel τῆν Ἱστορίαν τῆς Τουρκίας ἵνα διανέμηται εἰς τοὺς ἐπὶ ἓν ἔτος συνδρομητὰς α
