Σελίδα:Η Βάρβιτος.pdf/30

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—22—


Τοῦ Διογένους τὴν πενίαν
Κ’ ἓν τῆς Λιζέττας ἁπλοῦν ῥόδον
Ἐπρόκριν’ ἀπὸ τὴν ἀνίαν
Τῶν χρυσοφόρων ἀνδραπόδων.

Μοῦσαι, πενθήσατε καὶ Ἔρως.

Τοὺς ἀδυνάτους ἐξεδίκει
Ἡ Μοῦσά του καὶ τὴν μεγάλην
Ὕβριν καθήρει, θεία Δίκη
Τῶν ὅσοι δὲν φοβοῦνται ἄλλην!

Εἰς τῆς πολιτικῆς τὰ ἕλη,
Καθὼς ὁ Πύθιος Ἀπόλλων,
Διεύθυνε θανάτου βέλη
Πρὸς πᾶν θηρίον ἰοβόλον.

Μοῦσαι, πενθήσατε καὶ Ἔρως.

Εἰς τὴν αὐτὴν συνῆλθον χεῖρα
(Τέχνης καλλίστευμα ἐξόχου!)
Τοῦ Ἀνακρέοντος ἡ λύρα,
Οἱ ὀϊστοὶ τοῦ Ἀρχιλόχου.

Σ’ τὸ φέρετρον τοῦ ποιητοῦ σας
Ἄφετε, Γάλλοι, ν’ ἀποθέσω
Στέμμα ἁγνόν, ἀπὸ τὰς Μούσας
Δρεφθὲν ἐν Κιθαιρῶνι μέσῳ.

Μοῦσαι, πενθήσατε καὶ Ἔρως.