Σελίδα:Η Βάρβιτος.pdf/3

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ.


Ὁ ἀναγνώστης τῆς παρούσης ποιητικῆς συλλογῆς, ἥτις εἶναι ἔργον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ νεαρωτάτης ἡλικίας, διότι πρὸ δέκα ἤδη ἐτῶν καὶ ἐπέκεινα ἀνήρτησα τὴν λύραν εἰς τὸν τοῖχον, κατὰ τὴν φρασεολογίαν τῶν ποιητῶν, ὁ ἀναγνώστης, λέγω, θέλει ἀπορήσει βλέπων πλησίον ἀλλήλων ποιήματα ὅλως ἐναντίας φύσεως, ἐδῶ ᾠδὴν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Σοφίας, ἐκεῖ ὕμνον εἰς Ἀφροδίτην, τὰς παραδόσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τῆς πολυθεΐας συνηνωμένας εἰς τὴν βάρβιτόν μου. Ἀλλὰ τοῦτο, φρονῶ, εἶναι φυσικὸν καὶ εὐεξήγητον. Οἱ σήμερον ζῶντες Ἕλληνες ζῶμεν οὐ μόνον ἐν τῷ παρόντι, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ παρελθόντι καὶ ἐν τῷ μέλλοντι, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τῷ παρελθόντι καὶ μέλλοντι ἢ ἐν τῷ παρόντι. Ἀναμνήσεις καὶ ἐλπίδες ἰδοὺ ὁ ἠθικὸς ἡμῶν βίος· ἡ δὲ προσλιπάρησις αὕτη εἰς τὴν ἀρχαίαν εὔκλειαν, ὁ δύσερως αὐτὸς πόθος τῆς προγονικῆς δόξης μαρτυρεῖ ἴσως ὑπὲρ πᾶν ἄλλο τὴν ταὐτότητα τῆς καταγωγῆς ἡ-