Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—172—
Τὶς τόσον σ’ ἔστησ’ ὑψηλὰ;
Δὲν ἐφοβήθ’, ἄφρων πολλά!
Μὴ ὅταν μέλλῃ ν’ ἀναβῇ
Πέσ’ ὁ γαμβρὸς καὶ συντριβῇ;
Ὑμὴν, ὦ Ὑμέναιε!
Τοιοῦτοι γάμοι ἠθικῶς
Τελοῦνται καὶ σωφρονικῶς.
Δὲν εἶναι φόβος μὴ τριῶν
Μηνῶν μᾶς δώσ’ ἡ νύμφ’ υἱόν.
Ὑμὴν, ὦ Ὑμέναιε!
Κ’ ἂν λείψῃ ἐκ τῶν νυμφικῶν
Στεμμάτων ἔριον λευκὸν,
Ἡ τοῦ νυμφίου κεφαλὴ
Παρέχει πρόχειρον πολύ.
Ὑμὴν, ὦ Ὑμέναιε!
Παρὰ τὰς θύρας τοῦ γαμβροῦ
Νέοι, χορεύσατε, ἁβροῦ
Ποδὸς ἀμείβοντες παλμὸν,
Κ’ ἀναβοᾶτε πρὸς ῥυθμὸν,
Ὑμὴν, ὦ Ὑμέναιε!
Ὑμὴν, ὦ Ὑμέναιε!
