Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—95—
Συνῆλθες ἔπειτα ἐκ τῆς μέθης,
Ἀλλὰ δεσμία ἐντὸς εὺρέθης
Νέας ἀλύσου.
Ἄλγος ᾐσθάνθησαν μέγα ὅσοι,
Ὅσοι μὲ πόνον σὲ ἀγαπῶσι.
Καὶ οἱ ἐχθροί σου,
Καὶ οἱ ἐχθροί σου χαρὰν μεγάλην·
Χαίρει ὁ κλέπτης ἀνεμοζάλην
Ὅταν προβλέπῃ.
Καὶ ὅσους ἔτηκεν ὁ σὸς φθόνος
Τοιαῦτα ἤρχισαν ὁμοφώνως
Βλάσφημα ἔπη.
«Δὲν ἤσουν ἥλιος λοιπὸν νέος
Σὺ πρὸς ἣν ἔκθαμβος πᾶσα τέως
Ἡ γῆ ἐστράφη.
Φωσφόρου πρόσκαιρον σέλας ἤσουν
Ὁποῖα κάθυγροι ἀναπτύσσουν
Ἑλώδεις τάφοι.
«Τὸν θαυμασμόν σου ὀπίσω λάβε,
Γῆ· τὴν δεινήν σου πλάνην μὴ παῦε
Θρηνοῦσα, ἥτις
Τοὺς τῶν ἀγρίων παθῶν των δούλους
Θεμιστοκλέας καὶ Θρασυβούλους
Νέους κηρύττεις.»
