Ὡς ἡδὺ θάλατταν ἀπὸ γῆς ὁρᾶν, οὕτως ἡδὺ
τῷ σωθέντι μεμνῆσθαι τῶν πόνων.
[Καλλίμαχος]
ἐντύπωσις ἡ προσγιγνομένη κατὰ τὰ τελευταῖα ταῦτα ἔτη ὑπὸ τῆς ἀλλοίας ὄψεως, ἣν ἔλαβεν ἡ δημοτικὴ ἡμῶν παίδευσις , ἢ καρποφόρος διδασκαλία, αἱ εὔστοχοι τῶν μικρῶν παίδων ἀπαντήσεις, προερχόμεναι ἐξ ἀσφαλῶν, ἐκ θετικῶν γνώσεων, ἐν τοῖς σχολείοις τῆς πόλεως ἡμῶν τοὐλάχιστον, εἰς ἃ εἶχον τὴν τιμὴν ἡ ὡς κεκλημένος, ἢ ὡς μέλος τῆς τυπικῆς ἐξεταστικῆς ἐπιτροπείας, ἢ ὡς φίλος τῶν διδασκόντων καὶ διευθυνόντων αὐτόκλητος νὰ παραστῶ, ὁ ζωογόνος ἐπιπνεύσας ἐν ταῖς κατωτέραις σχολαῖς ἄνεμος, ὑπέμνησέ μοι, φίλτατε Σκόκε, τὰς πονηρὰς ἡμέρας, ἃς τὸ σχολεῖον διῆλθε, μὲ τὸ πλα, πλε εἰς τὴν διαπασῶν, μὲ τὸ θρομ, σπλ, σχν, σφρ, μὲ τοὺς τηλεγράφους καὶ τὰ ἡμικύκλια, μὲ τὸ ἐξαλείψατε ἀβάκια καὶ τὴν ἄμμον εἰς τὸ πρῶτον θρανίον, μὲ τὰ δεμάτια τῶν φυλλάδων [1], ἅτινα κατὰ παραγγελίαν τοῦ μακαρίτου Μπενίτση, τοῦ πρώτου διδασκάλου μου, ἐν τῇ ὥρα τῆς ἀναπαύσεως ἔπρεπε νὰ συλλέξωμεν ἐκ τοῦ ἐγγὺς χειμάρρου τῶν Καμαρῶν ἐν Σίφνῳ, εἰς λογαριασμὸν τῆς ῥάχεως καὶ τῶν χειρῶν τῶν ἀτακτοτέρων ἐξ ἡμῶν, μὲ ὅλα ἐπὶ τέλους τὰ ἐκβιαστικὰ μέτρα τὰ τιθέμενα τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πρὸς ἐκμάθησιν γραμμάτων… Πλὴν τῆς ἀναμνήσεως τῶν παλαιοτέρων τούτων ἡμερῶν, τὰς ὁποίας πάντοτε μετὰ συγκινήσεως ἐνθυμούμεθα, ἡ θέσις, εἰς
- ↑ Φυλλάδα ἐν Σίφνῳ λέγεται ἡ πικροδάφνη καὶ τὸ ἐξ αὐτῆς ῥαβδί.
