Προβαίνει κι’ ὁ Μπεχτάσ’ ἀγᾶς ὁγιὰ νὰ σιργιανίση.
κ’ ἐπαίξανέν του μιὰν πατὲ καὶ λῶ πῶς θὰ ψοφήσῃ.
Κ’ ἕνας ἀράπης ἤλεγε «οὗλοί μας νὰ χωστοῦμε,
καὶ δυὸ Ῥωμηοὶ ’μανίσανε καὶ θὰν ἀφανιστοῦμε».
Τῇ ὑστεραίᾳ τοῦ γεγονότος τούτου συνελήφθησαν 17 συγγενεῖς τῶν δύο ζωηρῶν ἐξαδέλφων, κατεδιώκοντο δὲ συντόνως καὶ οἱ δράσται. Ἀλλ’ ἀνακληθέντος ὅμως αἴφνης τοῦ τότε γενικοῦ Διοικητοῦ, ὁ διάδοχος αὐτοῦ Βελῆ Πασᾶς, ἔσπευσε νἀπολύσῃ τοὺς ἐν ταῖς φυλακαῖς 17 ἀθῴους, διεμήνυσε δὲ δι’ αὐτῶν καὶ δι’ ἄλλων προκρίτων πρὸς τοὺς φυγάδας ἐξαδέλφους νὰ προσέλθωσιν ἀφόβως, διαβεβαιῶν αὐτοὺς ὅτι οὐδαμῶς θέλουσι φυλακισθῇ ἀλλ’ ἁπλῶς ἐξετασθῇ περὶ τοῦ συμβάντος. Καὶ παραπεισθέντες οἱ δύο νεανίαι προσῆλθον, ἀλλὰ μόλις ἐνεφανίσθησαν πρὸς τὸν Πασᾶν καὶ εὐθὺς ἐρρίφθησαν εἰς τὰς φυλακάς. Ἐκεῖθεν μετηνέχθησαν μετ’ οὐ πολὺ εἰς τὸ φρούριον τῆς Ῥεθύμνης, κατεδικάσθησαν δὲ νὰ ἀγγαρεύωσιν ἐν τῇ βορβοροφάγῳ τοῦ λιμένος. Μετὰ μακρὸν χρόνον ἀπελπίσαντες περὶ σωτηρίας ἐπεχείρησαν νὰ δραπετεύσωσι, θραύσαντες τὰς βαρείας ἁλύσεις, τῇ κρυφίᾳ συνδρομῇ τῶν ἀδελφῶν Μπερσιμιτζάκη. Καὶ ἐξέφυγον μὲν ἐκ τῶν φυλακῶν, ἀλλ’ εὐθὺς ἔπειτα συνελήφθησαν ὁ μὲν Μιχελῆς καταλιθοβοληθεὶς ἔξω τοῦ φρουρίου ὑπὸ τῶν περικυκλωσάντων αὐτὸν Τούρκων, ὁ δὲ ἡμέτερος Χατζῆς κατεπεσὼν ἐκ τῶν ἐπάλξεων τοῦ φρουρίου εἰς βορβορώδη τάφρον. Ἐπαναχθέντες οὕτω μετὰ προπηλακισμῶν καὶ ἀγρίων αἰκισμῶν εἰς τρομερώτερα δεσμὰ ἀπελύθησαν μετὰ ἑπτάμηνον εἱρκτὴν συνεπείᾳ ἀδιαλείπτων παραστάσεων καὶ ἐνεργειῶν τῶν Λακκιωτῶν καὶ Σφακιανῶν, καὶ ἀφ’ οὗ οἱ ἐν Κυρτωμάδῳ παθόντες Τοῦρκοι ἔλαβον ἀποζημίωσιν 140 λιρῶν.
Ἀπὸ τῆς ἐποχῆς ταύτης ὁ βίος τοῦ Χατζῆ Μιχάλη εἶνε συνεχὴς σειρὰ πολιτικῶν καὶ ἐπαναστατικῶν πραξικοπημάτων κατὰ τῆς Τουρκικῆς κυβερνήσεως, ἀλλὰ καὶ ἀδιάλειπτος συνέχεια διωγμῶν, ταλαιπωριῶν, φυλακίσεων καὶ μαρτυρικῶν παθῶν ὑπὲρ πατρίδος, Τῷ 1856 ἐπιταχθέντος ὑπὸ τῆς Πύλης προσθέτου φόρου πρὸς ἀνακούφισιν τῶν ἐξηντλημένων ἐκ τοῦ Κριμαϊκοῦ πολέμου οἰκονομικῶν αὐτῆς, καὶ ἐπιβληθείσης ἀγγαρείας πρὸς κατασκευὴν ὁδοῦ καθ’ ὅλον τὸ μῆκος τῆς νήσου, ἀπὸ Ἡρακλείου εἰς Κίσαμον, ἐνηργήθη ἐν Λάκκοις, ἡγουμένου τοῦ ἡμετέρου Χατζῆ, συνάθροισις τῶν διαφόρων ἐπαρχιῶν πρὸς διαμαρτυρίαν καὶ ὑποκίνησιν ἐπαναστάσεως. Ἡ συνάθροισις ἐπισημοποιηθεῖσα κατῆλθεν εἰς τὰ ἔκτοτε ὀνομαστὰ καταστάντα Μπουτσουνάρια ἐκ συνεννοήσεως μετὰ τοῦ τότε ἀξίου προξένου τῆς Ἑλλάδος
